弹破庄周梦,两翅驾东风。三百座名园一采一个空,难道是风流孽种?
唬杀寻芳的蜜蜂。轻轻扇动,把卖花人掮过桥东。
灵风吹坛毛发竖,老巫跳踉作神语。
千轮万马空中来,东海神君许行雨。
急酾椒酒祭神兵,黑旗鋋日阴云兴。
鼓声冬冬未彻鸣,纸钱灰湿天瓢倾。
须臾雨歇神归去,神鸦犹噪坛前树。
立秋十日,早露出新凉面。斜风急雨,战退炎光一半。月上纱窗,疑是广寒宫殿。无端宋玉,撩乱生悲怨。一年好处,都被秋光占断。你且思量,今夜怎生消遣。
江空不渡,恨蘼芜杜若,零落无数。还道荒寒,婉娩流年,望望美人迟暮。风烟雨雪阴睛晚,更何须,春风千树。尽城、落木萧萧,日夜江声流去。
日晏山深闻笛,恐他年流落,与子同赋。事阔心违,交淡媒劳,蔓草沾衣多露。汀洲窈窕余醒寐,遗珮浮沈沣浦。有白鸥淡月,微波寄语,逍遥容与。
天王不西狩,列国多游士。楚狂独何人,长歌向夫子。
慷慨凤德衰,当已胡弗已。晏岁草木蕃,吾道亦云否。
岐山鸟不至,吾已方自此。
一封丹诏下兰台,十载眉痕渐放开。迎养愿伸乌鸟志,莱衣好共锦袍裁。
青山稠叠迓轻舟,一片春潮带雨流。双桨绿波溪曲曲,画眉声里过严州。
秋风一夜来桂湖,天香馥郁飘云衢。虹桥跨水水飞动,湖光如练烟中铺。
烟中词客数来往,三尺绿波摇画舫。双桨划破碧琉璃,白鹭惊飞时三两。
半山偃蹇露华泫,峭风吹花浮水面。游鱼吸水并吸花,树影亦为鱼吞咽。
桂树转东舟转西,树梢直与城堞齐。金栗飘香气郁葱,归鸦如墨酿霜啼。
桂叶冷云苍且碧,斜阳穿树红于血。花光黄晕真珊瑚,衬以粉墙成五色。
色映亭台生辉光,鸣筤深护清晖堂。阑干倒影池清浅,枯荷数柄留古香。
记得去年嬉好春,芳草如茵蹋软尘。风光转眼千万变,人生聚散等浮萍。
新诗吟罢酒频倾,与君小别心绪萦。不知明月几时有,冰壶一洗襟怀清。
牡丹一朵值千金,将谓从来色最深。今日满栏开似雪,一生辜负看花心。
玉井分栽到野塘,冰绡翠袖迥生凉。半江残月欲无影,一岸冷云何处香。
真相尚留开土社,红衣尽洗美人妆。《水仙操》罢扁舟去,谁与凌波解佩珰。