九疑山中得道女,春寒石上饮流霞。不知遗却玉条脱,独倚东风暮竹斜。
深院清明冷凤箫,梨花寂寂雨潇潇。
秋千一架红墙角,终日无人影自摇。
枝斗纤腰叶斗眉,春来无处不如丝。霸陵原上多离别,少有长条拂地垂。
皇帝甘泉受计时,宝奁亲授走冰夷。今朝朝著张骞出,后夜天文李合知。
云绕勾吴分贝阙,春生英簜下龙墀。深惭礼乐光华外,剩得曹刘祖道诗。
天与孤高花独新,世间草木信非伦。
影涵水月不受彩,气傲冰霜何待春。
冷淡自能驱俗客,风骚端合付幽人。
往来百匝阶除里,顿使心无一点尘。
荒村尘锁人寂寥,况复寒雨鸣潇潇。一镫在壁凄无色,照见离人魂欲绝。
悲风惨澹千嶂云,破榻病眠愁向君。羡君长吟声独苦,强作微呻答商羽。
灵山仙侣皆嵯峨,嗟余五蕴戕冲和。一齿已足窘百体,万窍怒作殊未已。
愁心夜傍西山飞,梦里征途屡是非。山中一雨瞀昏晓,故园有托归应早。
我闻读书如游山,一空清虚天往还。澄潭水静潜鳞跃,忽芥吾胸生五岳。
闻君筑屋匡山巅,上有古寺名栖贤。归宗瀑挂一千丈,幽愿夙结神区想。
楚越相携岂偶然,忧来坐令佳兴捐。我生邂逅那有定,龙蛇出没影流镜。
幽人滞迹多名乡,君身梦晋非寻常。新诗留听旗亭唱,此日离杯勿惆怅。
不假阳和力,孤生造物先。九天犹浑沌,一树已婵娟。
节候每相左,冰霜竟失权。只因高欲绝,无意竞新年。
弹破庄周梦,两翅驾东风,三百座名园、一采一个空。
谁道风流种,唬杀寻芳的蜜蜂。
轻轻飞动,把卖花人搧过桥东。
弹破庄周梦,两翅驾东风。三百座名园一采一个空,难道是风流孽种?
唬杀寻芳的蜜蜂。轻轻扇动,把卖花人掮过桥东。
灵风吹坛毛发竖,老巫跳踉作神语。
千轮万马空中来,东海神君许行雨。
急酾椒酒祭神兵,黑旗鋋日阴云兴。
鼓声冬冬未彻鸣,纸钱灰湿天瓢倾。
须臾雨歇神归去,神鸦犹噪坛前树。