碧海开龙藏,青云起雁堂。潮声迎法鼓,雨气湿天香。
树接前山暗,溪承瀑水凉。无言谪居远,清净得空王。
一路岩花紫间黄,晨来雾气袭山光。人情得饱常求适,国策多纷便可亡。
世已创深擐万甲,敌方气竭结诸恙。且谋饮啄看棋劫,秋色无涯树郁苍。
江上水军齐霭霭,跨橹悬幡巳夙待。阵分天地九团花,气变风云万条彩。
中流伐鼓扬羽旗,中丞亲督操江师。冲前突后奔潮涌,千艘万舰轰雷飞。
江中骇浪滚滚生,甲光闪烁流日星。冯夷魄夺海若走,六鳌股栗三山倾。
白战无休鼓声怒,纵尔真敌亦狼顾。恍疑风雨挟鬼神,颇似蛟龙荡烟雾。
须臾江净霞帜飘,不闻人语闻鸣桡。龙骧振旅收吴会,伏波楼船清海妖。
公昔开府当银夏,五万貔貅不嫌寡。贺兰山下春草青,何物胡人敢驰马。
中丞中丞有深虑,居重图轻贵形势。承平日久讳言兵,笑杀迂儒抱经济。
夫子刚且勇,一摧遂终身。于今斗牛间,郁然气不申。
平生慕用意,碣刻留千春。更为祠堂咏,尚代鸡酒陈。
相逢便拜十年兄,自此交游得尽情。
草纸抄书传遁甲,竹筩沽酒命添丁。
他时结屋期来往,今日登门隔死生。
从此苕溪明月夜,小舟不复为君停。
帘垂永日小亭幽,时节惊人特地愁。万井笙箫怀帝阙,一檐风雨寄他州。
青藜定遣相辉映,绿蚁何妨共拍浮。不料篷窗今夜月,一时分付与高楼。
病愤无凭写,翻然试一来。谁知丘壑性,畴昔斗牛回。
梨花魂醉草伤秋,玉笛霓裳事已休。
谁信一勾罗袜内,能藏天宝许多愁。
白露滴江城,江声绕秋至。
心赏不在兹,幽芳渺难寄。
木叶号蝉悲,水荇潜鳞戏。
日气淡芙蓉,云阴生薜荔。
栖栖王子情,默默楚人思。
未及湘累醒,且共蓬池醉。
遥松起暝色,虚竹惊寒吹。
物往年序迁,情存风景异。
樵歌归影迟,新月忽在地。
看花曾近五云边,梦绕金门四十年。宝锷秋横湘浦月,高牙夜肃汉江烟。
重瞻祥李光先泽,转忆甘棠竞后妍。白首狂歌天有二,可胜怀古思悠然。