夜深梅印横窗月,纸帐魂清艾亦香。
莫谓道人无一事,也随疏影伴寒光。
须知造物元无物,刚被花光强造端。
认得色空都是幻,南枝非暖北枝寒。
御苑含桃树,花开作雪看。
谁移荒署里,偏助早春寒。
逞素愁金谷,垂珠迟玉盘。
不知萧颖士,何意独相残。
我本不羁士,少年知远游。结交尽豪俊,英风邈难俦。
浩然志四海,垄断非所求。群雄乱天纪,誓将除国雠。
驱马向京邑,道路阻且修。旷望空叹息,失计成淹留。
时哉苟未会,白璧宁暗投。耻同五鼎食,笑视千金裘。
袁丝尚游侠,枚皋事俳优。知己竟不遇,行藏谁与谋。
白日如逝水,冉冉春复秋。人生久羁旅,岂不怀故丘。
芳时倏徂谢,悲绪寒飕飕。容华易憔悴,安能常黑头。
放歌吴门市,洗耳长江流。虽然不得意,常为苍生忧。
心随去雁远,目送孤云愁。夫子东海裔,济代多良筹。
既无陈仲举,虽贤罕见收。何如共脱屣,速驾赴沧洲。
禅客无心忆薜萝,自然行径向山多。
知君欲问人间事,始与浮云共一过。
再寻招隐地,重会息心期。樵客问归日,山僧记别时。
野云阴远甸,秋雨涨前陂。勿谓探形胜,吾今不好奇。
鳞细粉光鲜,开书乱眼前。透窗疑漏网,落砚似流泉。
潜穴河图内,吞钩乙字边。莫言鬐(qí)鬣(liè)小,食尽白蘋篇。
鬐:马鬣;鱼脊鳍。鬐鬣:鱼、龙的脊鳍。白蘋:亦作“白萍”。水中浮草。
鸳(yuān)鸯(yāng)离别伤,人意似鸳鸯。
试取鸳鸯看,多应断寸肠。
鸳鸯:比喻成双配对的事物。如夫妻,兄弟等。人意:人的意愿、情绪。《诗·小雅·无羊》“麾之以肱,毕来既升”汉郑玄笺:“此言扰驯,从人意也。”
早晚辞沙漠,南来处处飞。关山多雨雪,风水损毛衣。
碧海魂应断,红楼信自稀。不知矰(zēnɡ)缴(jiǎo)外,留得几行归。
关山:历史上著名的关隘而得名,它横亘于张家川东北,绵延百里,是古丝绸之路上扼陕甘交通的要道。
矰:系有生丝绳以射飞鸟的箭。矰缴:意同“矰”。
妾心如秋月,皎如出机练。
君心似春云,断续斯须变。
望夫石上天欲阴,妒女津前波浪深。
空雕碧玉为如意,浪结文绡作系心。
当时阳台云复雨,化作秋风泪和土。
迎来乍欣白日低,背去安知玉箸啼。