展开阅读全文
缥色动风香。
罗生枝已长。
妖姬坠马髻。
未插江南珰。
转袖花纷落。
春衣共有芳。
羞作秋胡妇。
独采城南桑。
展开阅读全文
胡地少春来。
三年惊落梅。
偏疑粉蝶散。
乍似雪花开。
可怜香气歇。
可惜风相摧。
金铙且莫韵。
玉笛幸徘徊。
来雁无消息,寒蝉久寂寥。
鬓毛随日化,吾意得诗消。
楼影三更淡,天星几放摇。
眼中无长物,拄颊又明朝。
旧日方山子,凄凉寄一箪。
虫声来倦枕,秋思入凭栏。
已是肱三折,那堪指一弹。
中宵更风雨,谁念客毡寒。
落花寒食漫从容,野摘堪供菜肚翁。
一笑琅玕青满腹,红绫还忆旧家风。
虎鞯尚落诸贤后,雁塔谁知几榜前。
儘向心田宽地步,却将官职信天缘。
难忘旧日钟山阁,易趁东风上水船。
王谢诸人英烈在,问今何策可筹边。
拜疏归田学老农,天高未肯听衰翁。
逸民且举邵康节,有子并称程大中。
给札说书皆御墨,教忠锡爵励群工。
老臣只代臣颐请,颐不祈恩何自通。
展开阅读全文
前年重九日,黄衣携御椠。
抗牍回天聪,批鳞蒙帝念。
虽惭献六箴,犹许疏十渐。
去年重九日,石鼓偿原欠。
菊丛对佳客,萸觞倾旧酽。
一时啸咏狂,万丈词华艳。
今年重九日,龟息静中验。
亭前寒叶落,楼外晴波敛。
故人何殷勤,清樽持潋滟。
思君甲辰疏,拟昔尚方剑。
士锋皆辟易,忠舌为饫餍。
回首今七秋,日月光同掞。
知暂陆浑游,难久承明压。
老我思荷锄,一壑柴桑占。
满庭霜月魄,风静绝纤闻。边境时无事,州城夜访君。
拥裘听塞角,酌醴话湘云。赞佐元戎美,恩齐十万军。
片片绿剪湘潭烟,点点露滴秋凉天。
正厌堆阜矻太华,欲避娇吭哑孤蝉。
卷曲离奇且朽老,馀习蟠错未产扫。
梦寐不忘我湔祓,谓曷一语能近道。