瑶汉夜澄寂,烈烈群象严。浮云翕交互,圆光尚微纤。
阶虫竞鸣响,湿萤度飞檐。持志惕自警,屏营以深潜。
惊飙度幽幌,凝香启方奁。栩栩庄生蝶,秉志能养恬。
鸡鸣何孳孳,忧心愧如惔。
凤台虽旧址,亭榭斩新开。
荆棘榛芜去,江山气象来。
明君虞氏化,贤守次公才。
迟尔离丹穴,飞飞止此台。
经旬一水湄,风土化缁衣。岂敢嗟于役,何当赋式微。
云山晴特秀,花木暖相辉。期子同携手,春游事勿违。
马蹄京洛岐,复此少闲时。老积沧洲梦,秋乖白阁期。平生五字句,一夕满头丝。把向侯门去,侯门未可知。
腊月正月早惊春。
众花未发梅花新。
可怜芬芳临玉台。
朝攀晚折还复开。
长安少年多轻薄。
两两共唱梅花落。
满酌金巵催玉柱。
落梅树下宜歌舞。
金谷万株连绮甍。
梅花密处藏娇莺。
桃李佳人欲相照。
摘叶牵花来并笑。
杨柳条青楼上轻。
梅花色白雪中明。
横笛短箫凄复切。
谁知柏梁声不绝。
缥色动风香。
罗生枝已长。
妖姬坠马髻。
未插江南珰。
转袖花纷落。
春衣共有芳。
羞作秋胡妇。
独采城南桑。
胡地少春来。
三年惊落梅。
偏疑粉蝶散。
乍似雪花开。
可怜香气歇。
可惜风相摧。
金铙且莫韵。
玉笛幸徘徊。
来雁无消息,寒蝉久寂寥。
鬓毛随日化,吾意得诗消。
楼影三更淡,天星几放摇。
眼中无长物,拄颊又明朝。
旧日方山子,凄凉寄一箪。
虫声来倦枕,秋思入凭栏。
已是肱三折,那堪指一弹。
中宵更风雨,谁念客毡寒。
落花寒食漫从容,野摘堪供菜肚翁。
一笑琅玕青满腹,红绫还忆旧家风。