战城南,戢不息。朝战城南,暮哭城北。积尸累累,肉腐鸟不食。
放马泽中,雪没马腓。沙寒草枯,不得马肥。北风夜吹,胡兵四围。
我欲上马,马瘦不驰。我欲射箭兮,硬不开。但语城中亲,汝出收我骸。
战城南,君莫悲。猛虎啮人,翔于山垂。欲食虎肉,不避虎威。
男儿立功,横行四夷。生当公侯,死当白骨归。
垒垒高山,莽莽代谷。城边风起沙漠漠,城内惟闻奏胡乐。
太守下车,买牛息戈。陶民礼义,朝弦暮歌。北历黄沙碛,南游白草原。
五马何秩秩,朱英导文轩。嗟哉太守亦孔武,时时较猎西山下。
荏苒青春望,栖迟白日歌。柳随愁共结,花与泪同多。
异域犹戎马,吾生只薜萝。萋萋春草色,依旧满山河。
岁暮孤城日易阴,溪边茅屋苦寒侵。江湖更觉龙蛇远,霜雪翻教燕雀深。
病起一身惟纵酒,愁来双泪忽沾襟。山林钟鼎皆吾志,北望悠悠万里心。
霜飞动地燕草凋,沙飞石走天萧条。
江河倒影陵谷摇,白日惨淡昼为宵。
美人迢迢隔云霄,青冥无梯海无桥。
鱼枯雁死星芒消,沉沉思君不自憀。
愁如惊风鼓春潮,岁云暮矣山寂寥,梧桐叶落空干条。
昆仑层城阻且辽,苍梧九疑烟雾遥。
琼田瑶草芟芃荛,江蓠泽兰成艾萧。
登高望远肝肺焦,安得羽翼抟长飚?
古戍连山火,新城殷地笳。
九州犹虎豹,四海未桑麻。
天迥云垂草,江空雪覆沙。
野梅烧不尽,时见两三花。
思文际圣君,稽古萃群辟。
子云侍承明,胡为去荒域。
被命事犀渠,差胜下蚕室。
愤志酬八书,荣名重三策。
丁年子卿嗟,皓首仲升泣。
看鸢穷瘴烟,放鸡定何日。
业既违操觚,勋还期裹革。
五月行渡泸,千里望巴国。
泸水向东流,巴云忽西匿。
相思持寸心,愿附双飞翼。
旆旌悠悠班马鸣,中丞十月行紫荆。易水冰坚夜可渡,阴山雪积云为平。
毳幕遥悬徼外落,烽火直接单于城。候城猎猎天风高,堕指裂面吹如刀。
草宿寒侵壮士铁,露下沾湿将军袍。袍袖音书字不灭,兰闺玉箸空啼血。
朝廷本望树功勋,关塞那应怨离别。天子临轩试三辅,中丞秉钺巡行伍。
落日筹边上封事,冲霜与卒同甘苦。男儿龙额志封侯,勒石须尽燕然头。
羽书瀚海昨犹急,金缯通和非远猷。玄冬愿挟诸士纩,紫貂肯独蒙轻裘。
君不见在廷颇牧文臣擅,一范能令敌心战。别墅或校谢安棋,理案常披左氏传。
锁钥由来重北门,衣裳自是垂南面。此时月向陇头明,芦声吹入汉家营。
昭王台上中丞帐,可使门无孺子缨。
王出三山按五湖,楼船跨海次陪都。战舰森森罗虎士,征帆一一引龙驹。
龙蟠虎踞帝王州,帝子金陵访古丘。春风试暖昭阳殿,明月还过鳷鹊楼。