花列千行彩袖,叶收万斛明珠。
可惜坡仙不在,风情绝胜西湖。
水国开良宴,霞天湛晚晖。
凌波宓妃至,盪桨莫愁归。
妆浅休啼脸,香清愿袭衣。
即时闻鼓瑟,他日问支机。
绣骑翩翩过,珍禽两两飞。
牢收交甫佩,莫遣此心违。
献赋多年客,低眉恨不前。此心常郁矣,纵目忽超然。
送骥登长路,看鸿入远天。古墟烟幂幂,穷野草绵绵。
树与金城接,山疑桂水连。何当开霁日,无物翳平川。
一入芜城里,銮舆竟不归。尚馀萤火在,夜夜傍城飞。
僧房来往久,露井每同观。白石抱新甃,苍苔依旧栏。空瓶宛转下,长绠辘轳盘。境界因心净,泉源见底寒。钟鸣时灌顶,对此日闲安。
乡里儿,桑麻郁郁禾黍肥,冬有褴襦夏有絺。
兄锄弟耨妻在机,夜犬不吠开蓬扉。乡里儿,醉还饱,
浊醪初熟劝翁媪。鸣鸠拂羽知年好,齐和杨花踏春草。
劝年少,乐耕桑。使君为我剪荆棘,使君为我驱豺狼。
林中无虎山有鹿,水底无蛟鱼有鲂。父渔子猎日归暮,
月明处处舂黄粱。乡里儿,东家父老为尔言,
鼓腹那知生育恩?莫令太守驰朱轓,悬鼓一鸣卢鹊喧。
恶声主吏噪尔门,唧唧力力烹鸡豚。乡里儿,莫悲咤。
上有明王颁诏下,重选贤良恤孤寡。春日迟迟驱五马,
留犊投钱以为谢。乡里儿,终尔词。我无工巧唯无私,
举手一挥临路岐。
拜朔台前春色深,碧云江上几沉吟。
霏红腻绿莲花女,抽尽芭蕉一卷心。
日月双跳丸,一旦复一旦。
於穆无疆命,后□□如趱。
前头只逗遛,不勇攻与战。
当然紧切功,一一事散漫。
便是惰天职,天地一罪汉。
膏霖溉注既优渥,璇穹顿扫顽云车。
沉香久郁悉清豁,无复沴气东西斜。
金盘拥出三足乌,赫赫耀目伸爪牙。
融融熙熙遍林谷,鸣有喜莺无愁鸦。
东阡土脉浸温畅,颇颇释我农人嗟。
壮者举耜趾相摩,少者行馌肩相差。
乃知乾元父万物,仁育两间同一家。
太和生生终莫遏,不容痴寒固骄夸。
残阴噎噎终必退,安能掩轧壮阳芽。
日涉老仙忧民隐,诗词恳恻如黄麻。
料对兹晨少慰怿,行歌豳颂笔生花。
虽听采莲曲,讵识采莲心。漾楫爱花远,回船愁浪深。
烟生极浦色,日落半江阴。同侣怜波静,看妆堕玉簪。
涔阳女儿花满头,毵毵同泛木兰舟。
秋风日暮南湖里,争唱菱歌不肯休。