和靖风流百世长,吟魂依旧化幽芳。
已枯半树风烟古,才放一花天地香。
不肯面随春冷暖,只将影共月行藏。
悬知骨法清如计,传得仙人服玉方。
一枝的的照人寒,绝胜溪桥立马看。
只恐东风解相怨,漏他消息入毫端。
崧岳钟灵太运昌,维申及甫降非常。风迎桂子双扉馥,露裛兰孙四座香。
纬武经文看磊落,提戈取印乐轩昂。鸣銮世绪簪缨绍,预爱宾王观国光。
将军夜战战北庭,横绝大漠回奔星,雪花如掌吹血腥。
边风冽冽沉悲角,冻鼓咽断貔貅跃,堕指裂肤金甲薄。
云阴月黑单于逃,惊沙锵击苍龙刀,野眠未一辞征袍。
欲晓不晓鬼车叫,风中僵立挥大纛,又促衔枚赴征调。
英菲窈窕绿窗前,艳影扶疏翠戺连。
玉衡含照妍华夕,金风弄彩泬寥天。
流风逝水惊离索,十载幽栖对花萼。
无情羁宦却归来,有客伤秋叹荣落。
兰宫桂殿凤凰楼,帝台仙客恣攀游。
可堪残月鲈江梦,不奈连云骑省秋。
言追渔父赋归欤,寂寞蓬蒿掩敝庐。
旖旎繁英重入赋,婆娑生意最愁余。
人情感物多惆怅,白发红颜两相向。
东篱并就菊松姿,北山岂孤猿鹤望。
青葱摛藻记甘泉,潘陆春华此弃捐。
未忘温室琼瑶树,虚拟湘源杜若篇。
峡冬拖长冰,崖滑如积铁。客子涕纵横,悲猿助呜咽。
仰视浮云崩,再听苍石裂。不畏行路难,但感芳年歇。
叹光阴,如流水。
区区终日,枉用心机。
辞是非,绝名利,
笔砚诗书为活计。
乐齑盐稚子山妻。
茅舍数间,田园二顷,归去来兮!
天风吹送玉鸾回,洞口桃花几度开。何物痴儿不知量,敢将俗念涴仙台。
欲寻好句乞梅花,从实平章不要夸。
且道色香谁可比,只才拟议即成差。
骚人足奇思,香草比君子。
况此霜下杰,清芬绝兰茞。
气稟金行秀,德备黄中美。
古来鹤发翁,餐英饮其水。
但恐蓬藋伤,课仆加料理。