恋阙未毁车,还山只结庐。
暂中千日酒,迟上万年书。
野树鸣干叶,晴潭响暗鱼。
别君何所望,占气斗牛墟。
迢迢三五夕,遑遑岐路前。入夜何用雨,出门不同天。
云逗千林树,溪留百涧泉。自然念兄弟,况复仰神仙。
勾芒畅生意,惠风改繁霜。
日月天清明,桃李春辉光。
庶情悉萌达,众羽同飞翔。
乘时各有适,皞皞齐康庄。
山人感物化,欣惬殊未央。
回视元气初,万端一微茫。
我欲观其微,因之问鸿荒。
东风细儿三尺箠,日逐群鹅泛溪渚。一朝里正办军程,取鹅拔翎鹅痛鸣。
一鹅取十十取百,东家取尽西家索。明日输官官数亏,探囊出钱贿吏胥。
只见官司造弓矢,年年穷贼贼还起。羽毛异类且不宁,民物况得遂其生。
君不见文王灵囿民同乐,麀鹿白鸟长翯翯。
终日无人昼掩扉,绿阴庭草自相依。轻寒晓觉池台静,半夜春随风雨归。
恰似旧游莺独语,略无馀恨燕争飞。飘零不解东君意,却放杨花乱扑衣。
阊阖煌煌辟晓云,千官鹄立望严宸。
鹤书飞下珠檐峻,雉扇分开玉座新。
山寿声中团喜气,钧天奏处隔香尘。
明王盛事民何幸,三载恩宽四海春。
四海诗人说石屏,一时知己尽公卿。
家传衣钵生无愧,气挟江湖老更清。
重感慨时多比兴,最瑰奇处是歌行。
九原不作空遗稿,三些吟魂泪为倾。
当时十五正娇妍,选入宫中二十年。
谁料只今三十五,舞鞾示蹋玉阶前。
栖凤枝头数叶轻,井边篱落正关情。
晚来纵有西风过,一片秋声作不成。
弱植惊风急自伤,暮来翻遣思悠扬。曾飘紫陌随高下,敢拂朱阑竞短长。萦砌乍飞还乍舞,扑池如雪又如霜。莫令岐路频攀折,渐拟垂阴到画堂。