号令风行遍九州,六军何事此淹留。深情祗拟乾坤久,绝宠宁知咫尺休。
剑閤西行山寂寂,渭河东去水悠悠。路边三尺妖姬土,长带千秋万古羞。
正欲攀条折蕊看,忽惊枝上雪斑斑。不知妙手新装缀,误使衰翁为解颜。
造物分南北,长江欲尽头。有山浮碧玉,亘古屹中流。
万顷涵空月,千帆破浪舟。羡他云水客,长此占清幽。
造物分南北,长江欲尽头。
有山浮碧玉,亘古屹中流。
万顷涵空月,千帆破浪舟。
羡他云水客,长此占清幽。
三年江上守孤城,日日思归去未能。
虽愧憩棠无惠政,却欣伐木有良朋。
花开后圃春同醉,月满高楼夜共灯。
别后有须俱自爱,从今拭目看飞腾。
一瓶一钵一枝筇,皓首归来万事慵。
应笑白云犹世态,却来庵外媚孤松。
三复诗翁白雪篇,渴尘俄得醉心泉。
高人固已追摩诘,好句还应压玉川。
快似凉风来木末,清如皓月出云边。
呼儿好为藏巾笥,莫许闲人取次传。
滥把州麾奉北堂,自惭政术非龚黄。
年丰物阜天所赐,容我养拙山水乡。
今朝瑞气俄融结,散作飞花应时节。
万家疫疠一扫除,尽道年时无此雪。
幕中佳士欣得公,笔端能与造化通。
乃知冰柱有家法,寡和未饶歌郢中。
一望琼瑶迷四境,我复白头临绝顶。
要须相与作春温,共向尊前拼酩酊。
孤舟何处兴堪携,红树千山野水西。
别路鸿声天外小,荒江帆影望中迷。
到楼残笛兼秋听,向壁新诗倚醉题。
我有相思寄流水,寒潮唯到白沙溪。
极浦遥山外,荒江瘴海头。夕岚松叶暗,孤屿鸟声幽。
塞笛飘寒泪,邻讴起莫愁。连天秋草色,归思日悠悠。