瓦上松雪落,灯前夜有声。起持白玉尺,呵手制吴绫。
䌥纫征袍缝,边庭草又青。
秋光浓欲滴,结束东篱花。
糁糁纷点缀,戢戢相参差。
渊明太好事,言乐酌流霞。
谁云制颓龄,为与霜争华。
映水开芙蓉,丽色如春葩。
谩以拒为名,青女不能加。
持此问渊明,何乃吝齿牙。
门外风如箭,黄落满天涯。
无端海内日风尘,犹有看花自在身。叶叶清风香沁骨,对君疑作避秦人。
相倚秋风立,兰言似有无。
未饶霜女俊,不爱月娥孤。
力弱烟被素,心危露泣珠。
剪裁随楚思,幽怨寄吴歈。
半坼香囊解,微倾醉弁扶。
涉江如可采,百琲答轻躯。
照眼红云斗晚霞,重重青盖半倾斜。
会须直跨三千仞,移取峰头十丈花。
酷暑天,葵榴发,喷鼻香十里荷花。兰舟斜缆垂扬下,只宜辅枕簟(diàn)向凉亭披襟(jīn)散发。
兰舟:用木兰做的船。木兰树质坚硬耐腐蚀,宜于做船。簟:竹席。披襟散发:敞开衣襟,散开头发。
香暧金堤满,湛淡春塘溢。已送行台花,复倒高楼日。
花列千行彩袖,叶收万斛明珠。
可惜坡仙不在,风情绝胜西湖。
水国开良宴,霞天湛晚晖。
凌波宓妃至,盪桨莫愁归。
妆浅休啼脸,香清愿袭衣。
即时闻鼓瑟,他日问支机。
绣骑翩翩过,珍禽两两飞。
牢收交甫佩,莫遣此心违。
献赋多年客,低眉恨不前。此心常郁矣,纵目忽超然。
送骥登长路,看鸿入远天。古墟烟幂幂,穷野草绵绵。
树与金城接,山疑桂水连。何当开霁日,无物翳平川。