宿州古城城北隅,雨罢晴开如画图。杂花乱蕊未须道,白杏一枝天下无。
香风袅袅入短袖,明月萧萧随蹇驴。二年不复见此乐,清江万顷正愁予。
未嫌衰病出无驴,尚喜冬来食有鱼。往事高低半枕梦,故人南北数行书。
茅茨独倚风霜下,粳稻微收雁鹜馀。欲识渊明只公是,尔来吾亦爱吾庐。
华胄遥遥代作公,先生还此振儒风。已从桂籍看清誉,又向芹宫识粹容。
狂饮尚能欺腊蚁,放歌谁复感秋蓬。追随骏马城南别,笑拂吴钩气吐虹。
正欲攀条折蕊看,忽惊枝上雪斑斑。不知妙手新装缀,误使衰翁为解颜。
造物分南北,长江欲尽头。有山浮碧玉,亘古屹中流。
万顷涵空月,千帆破浪舟。羡他云水客,长此占清幽。
造物分南北,长江欲尽头。
有山浮碧玉,亘古屹中流。
万顷涵空月,千帆破浪舟。
羡他云水客,长此占清幽。
三年江上守孤城,日日思归去未能。
虽愧憩棠无惠政,却欣伐木有良朋。
花开后圃春同醉,月满高楼夜共灯。
别后有须俱自爱,从今拭目看飞腾。
一瓶一钵一枝筇,皓首归来万事慵。
应笑白云犹世态,却来庵外媚孤松。
三复诗翁白雪篇,渴尘俄得醉心泉。
高人固已追摩诘,好句还应压玉川。
快似凉风来木末,清如皓月出云边。
呼儿好为藏巾笥,莫许闲人取次传。
滥把州麾奉北堂,自惭政术非龚黄。
年丰物阜天所赐,容我养拙山水乡。
今朝瑞气俄融结,散作飞花应时节。
万家疫疠一扫除,尽道年时无此雪。
幕中佳士欣得公,笔端能与造化通。
乃知冰柱有家法,寡和未饶歌郢中。
一望琼瑶迷四境,我复白头临绝顶。
要须相与作春温,共向尊前拼酩酊。