细雨花阴重,轻烟草色匀。惊禽长避客,娇燕却依人。
弦管红楼酒,跧蹄紫陌尘。东风竞游赏,因想杏园春。
世间何处觅西湖,风月无边酒一壶。
尽道此中如画景,不知此景画中无。
湖边春已过,正是绿阴时。
独步无人处,微吟得意诗。
斜阳浮舴艋,远水立鸬鹚。
物命真堪惜,游鱼脱钓丝。
树底飞红雨,园林一望空。
寂寥春去路,狼籍晓来风。
乱影斜阳里,余香流水中。
可怜衰谢日,不与乍开同。
出郊虽未远,已似恶尘埃。径稳车先到,门閒客自开。
花从今日见,会是隔年来。载酒无知数,挥金可快哉。
东汉久无国,南州犹有亭。虚楹过日白,老树入湖青。
岁晚送僧去,天寒行独经。搔头双桧侧,余发故星星。
青山多白云,佳树杂芳植。伊人不可招,关路日已夕。
贰守何能尔,明公特异哉。蜚声惊大府,报最达重台。
政洽邦千里,心清水一杯。威名动草木,颂语出□□。
儒术行中道,文光炳上台。菁莪思乐育,徵粟可迟回。
飞檄如星急,连樯驾浪来。轮囷登廪庾,精洁粲珠□。
炊爨迷深竹,抠趋失故苔。馨香通肸蚃,勋业此胚胎。
统宇弘无际,颠厓政可哀。箕畴先食货,商鼎赖盐梅。
峻陛高班入,彤庭紫诏裁。咨询周远迹,答问彻□□。
盛德乾坤报,危言山岳摧。田畴无失业,府库孰非财。
燮理阴阳事,消沈水旱菑。虞谟恒赞赞,汉网愿恢恢。
泽沛弘羊雨,霾空野马埃。常令见白日,终老北山隈。
一击车中胆气豪,祖龙社稷已惊摇;
如何十二金人外,犹有人间铁未销?
六曲云屏倚暮寒,落花飞絮易阑珊。酒醒春尽无凭据,始信君从梦里看。