春潭滉漾接隋宫,宫阙连延潭水东。蘋苔嫩色涵波绿,
桃李新花照底红。垂菱布藻如妆镜,丽日晴天相照映。
素影沉沉对蝶飞,金沙砾砾窥鱼泳。佳人祓禊赏韶年,
倾国倾城并可怜。拾翠总来芳树下,踏青争绕绿潭边。
公子王孙恣游玩,沙阳水曲情无厌。禽浮似挹羽觞杯,
鳞跃疑投水心剑。金鞍玉勒骋轻肥,落絮红尘拥路飞。
绿水残霞催席散,画楼初月待人归。
三年不见故山秋,一枕西风万里愁。已识关中迁大姓,谁知天际有归舟。
飘零节候惊黄叶,浩荡烟波想白鸥。行到江南堪下泪,暮云衰草满汀洲。
天门街上倒天枢,火急先须卸火珠。
计合一条麻线挽,何劳两县索人夫。
翠冷黄添逐病容,修眉怯扫黛螺封。簟痕轻拭流波腻,幔影閒垂曲槛重。
五夜烧镫挑豆蔻,三秋览镜减芙蓉。披衣小展裁桐叶,撩乱吟情四壁蛩。
涉溪寒策卫,日入远山空。樽酒秋香里,班荆落叶中。
星云平野黑,镫火暗烟红。携手新桥上,萧然向晚风。
挑镫对编简,仰止德愔愔。学术祛成见,勋名出小心。
论文官烛灺,筹笔阵云深。允矣读书法,千秋佩士林。
身在逍遥境,开庵寓此身。
红尘不到处,白日独閒人。
月满云月夜,花留玉洞春。
坐中无俗客,猿鹤故相亲。
道在穹壤间,如日照万国。淳乾再中天,斯文荷申锡。
惟时朱夫子,一柱擎天力。勉斋妙心传,月印寒潭碧。
东野正始音,绝唱未易续。昕庭万言对,珠玑灿盈掬。
一麾压南州,寒谷回春燠。煌煌漳水珠,照耀昆山玉。
美哉巽斋守,杰构捐金钱。横经踞皋比,冠剑来三千。
贤侯揭新扁,伟观还当年。孰能踵公武,名盖东南天。
经畬望有秋,譬彼田舍翁。学道犹学医,百脉期疏通。
立身尚名节,峻峙千仞峰。勉哉蹈前修,毋与流俗同。
曾入皇家大网罗,樊笼久困奈愁何。
长于禁苑随花柳,无复郊原伴黍禾。
秋暮每惊归梦远,春深空送好音多。
主恩未遂衔环报,羽翮年来渐折磨。
宛是当年载酒时,一湾春水映疏篱。山花莫讶人非昔,且属东风爱惜吹。