拜朔台前春色深,碧云江上几沉吟。
霏红腻绿莲花女,抽尽芭蕉一卷心。
曾见春笺小韵清,曲中传道最多情。
西江大有多情客,不得江东一步行。
青云覆嘉林,明月映珠津理绝有连气,况乃在人伦。
历落帅生姿,礼食先一旬。采撷极玄史,词赋落㻞璘。
我生弱冠余,良游非抚尘。子为膳部郎,予入南成均。
今上岁丙子,再见集庚辰。前后各倾展,言笑日温新。
家能造清酒,儿能娱父宾。昔是新相知,今为旧比邻。
上计边越来,醉我凤城春。笑谑不下楼,安知谁缙绅。
契阔四五年,流思月相巡。予满太常秩,子罴思江纶。
日夕梦我归,入门魂魄亲。交手无别言,但问瘦何因。
冠带即延酌,易我以山巾。尺寸了不殊,形影若可循。
世人言我汝,同心徒异身。今看巾帻交,益知头脑匀。
说梦未终竟,报我及城皞。岁寒冰雪中,松心竹有筠。
三叹此何时,灭没旁人嗔。眼观一堂内,梦见千里人。
见交等形隔,卧托乃疑神。素车尚前语,迷途犹见遵。
况我见为人,分明江海滨。立语卒不尽,且坐留饮醇。
易巾果所宜,梦与形骸真。盍簪此为契,弹冠安足陈。
画船催鼓送将行,一醉离觞下玉京。
延阁漏间空紫橐,洞庭波起猎红旌。
曾冠獬廌奸回讋,却佩龙泉种落惊。
莫向江城叹卑湿,贾生不信使群荣。
嗜学尝忘味,说诗堪解颐。
竹林虽晚会,濠上独深知。
兰畹无留馥,凤巢空旧枝。
停云正愁望,横笛未休吹。
冷香疑到骨,琼艳几堪餐。
半醉临风折,清吟拂晓观。
赠春无限意,和雪不胜寒。
桃李有惭色,枯枝试并栏。
永日池馆閟,翳然此林水。夏绿绕涧荣,夕岚当户起。
飞鸟翔深竹,游鱼在清沚。览物契真赏,开筵进芳醴。
宾朋咏《大雅》,丝竹含流徵。意适神自旷,交亲情益喜。
凯风垂南沐,颓景汎西委。嘉会恒难得,世纷方未已。
凡此贤达人,希当慎玉体。
玉质虽精更用礲,切磋磨琢趣无穷。
但於天理昭如视,何患私情众互攻。
明善诚身为要诀,博文约礼是深功。
从今日用培基处,敬道尤须彻始终。
日月双跳丸,一旦复一旦。
於穆无疆命,后□□如趱。
前头只逗遛,不勇攻与战。
当然紧切功,一一事散漫。
便是惰天职,天地一罪汉。
膏霖溉注既优渥,璇穹顿扫顽云车。
沉香久郁悉清豁,无复沴气东西斜。
金盘拥出三足乌,赫赫耀目伸爪牙。
融融熙熙遍林谷,鸣有喜莺无愁鸦。
东阡土脉浸温畅,颇颇释我农人嗟。
壮者举耜趾相摩,少者行馌肩相差。
乃知乾元父万物,仁育两间同一家。
太和生生终莫遏,不容痴寒固骄夸。
残阴噎噎终必退,安能掩轧壮阳芽。
日涉老仙忧民隐,诗词恳恻如黄麻。
料对兹晨少慰怿,行歌豳颂笔生花。