霞彩剪为衣,添香出绣帏。芙蓉花叶□,山水帔□稀。驻履闻莺语,开笼放鹤飞。高堂春睡觉,暮雨正霏霏。
枫叶千枝复万枝,
江桥掩映暮帆迟。
忆君心似西江水,
日夜东流无歇时。
空庭日照花如锦,红妆美人当昼寝。傍人不知梦中事,唯见玉钗时坠枕。
孤烟起新丰,候雁(yàn)出云中。
草低金城雾,木下玉门风。
别君河初满,思君月屡空。
折桂衡山北,摘兰沅(yuán)水东。
兰摘心焉寄,桂折意谁通。
孤烟从新丰升起,迁飞的大雁离开了云中。
金城的衰草笼罩着寒雾,玉门的树叶在风里凋落。
和你离别的时候河水刚刚满盈,分别的日子里,我常常在空明的月光下思念你。
我从衡山的北面折来芳桂,又从沅水东岸摘下了兰花。
可是采下的兰花芳桂时的情怀又怎样传达呢。
云中:古郡名。原為战国赵地,秦时置郡,治所在云中县(今内蒙古托克托东北)。汉代辖境较小。有时泛指边关。
沅水:长江流域洞庭湖支流。流经中国贵州省、湖南省。
夜雨空窗外,时闻滴滴声。羁人心万里,欹枕到天明。
袅袅河堤树。
依依魏主营。
江陵有旧曲。
洛下作新声。
妾对长杨苑。
君登高柳城。
春还应共见。
荡子太无情。
柳叶千枝复万枝,劝君惜取少年时。自从一闭风光后,云雨荒台岂梦思。
石藓河梁女萝碧,生小深闺苦离别。柳丝摇曳不可攀,忽忽行期又今夕。
中堂夜饮杯何迟,裙屐少年各赠诗。一诗一叠更一转,更转更阑人不管。
送郎郎醉不得醒,唤郎郎睡不肯应。笼灯舟子促郎发,背立窗下鸡齐鸣。
野寺度残夏,空房欲暮时。夜听猿不睡,秋思客先知。
竹迥烟生薄,山高月上迟。又登尘路去,难与老僧期。
丹墀生细草,紫殿纳轻阴。暧暧巫山远,悠悠湘水深。
徒歌鹿卢剑,空贻玳瑁簪。望君终不见,屑泪且长吟。