浊涧回湍激,青烟弄晚晖。
缘随春酒熟,分与故山违。
社鼓喧林莽,孤城隐翠微。
山花羞未发,燕子喜先归。
割少诙谐语,分均宰制功。
灵只依古树,醉叟泥村童。
万里开耕稼,三时顺雨风。
行春从此乐,著意酒杯中。
野水滩头长荻芽,池塘处处起鸣蛙。一春多雨占三白,二月无茶摘五加。
寒食沓来惊汉腊,塞歌时起接边笳。春郊风景还如旧,添得伤心是短髽。
舍北村南雨又晴,倦抛书卷漫游行。山鸠逐妇每双唤,苍鼠窥人时独惊。
种秫拟成千日酒,腌菘聊当一春羹。月泉甲子依稀是,读罢遗编泪暗倾。
不见汾阳宅,犹存太史文。宁知当世士,才与古人伦。
席上空鸣剑,林间任折巾。高风如可即,清夜啸歌频。
白日晼晼忽西倾。
霜露惨凄涂阶庭。
秋草卷叶摧枝茎。
翩翩飞蓬常独征。
有似游子不安宁。
蕙风吹暗绿,荷露落轻阴。即此成幽赏,因之寄远心。
褰衣看纻缟,仰面数辰参。不觉凉生掖,徘徊月上簪。
风光迟舞出青蘋。兰条翠鸟鸣发春。洛阳梨花落如雪。河边细草细如茵。
桐生井底叶交枝。今看无端双燕离。五重飞楼入河汉。九华阁道暗清池。
遥看白马津上吏。传道黄龙征戍儿。明月金光徒照妾。浮云玉叶君不知。
思君昔去柳依依。至今八月避暑归。明珠蚕茧勉登机。郁金香花特香衣。
洛阳城头鸡欲曙。丞相府中乌未飞。夜梦征人缝狐貉。私怜织妇裁锦绯。
吴刀郑绵络。寒闺夜被薄。芳年海上水中凫。日暮寒夜空城雀。
侧耳桥边听,声声在翠微。
自甘留此坐,何苦劝人归。
院悄惊春昼,山空恋夕晖。
得如鸥与鹭,对我欲忘机。
岂是昧容华,岂不知机织。自是生寒门,良媒不相识。