我爱乐天文,平易更精切。
笔端应有口,心事无不说。
游戏供日用,工巧疑天设。
述情悉毫厘,辨理穷曲折。
如我本欲言,挽我开齿颊。
如人病瘖哑,代我传喉舌。
惊骀拟举步,骏足过如瞥。
弱弧未及弯,强絮已穿札。
抚才初自愧,适意还深惬。
读尽一编诗,胸怀消百结。
汉使重颁朔,胡臣旧乞盟。
烽烟虚昼望,刁斗绝宵惊。
虎落云空锁,龙堆月自明。
祁连山更北,新筑受降城。
北海寒深雪满天,边云漠漠汉云连。将军不是麒麟种,争伴羝羊十九年。
度岁休笼闭,身轻好羽仪。白云□是伴,沧海得因谁。唳起遗残食,盘馀在迥枝。条风频雨去,只恐更相随。
边寒来所阔,今日复明朝。河凌坚通马,胡云缺见雕。砂中程独泣,乡外隐谁招。回首若经岁,灵州生柳条。
采桑归路河流深,忆昔相期柏树林。奈许新缣伤妾意,无由故剑动君心。
车轮何由方,草色欲无路。晴川媚双燕,及此送将去。
若人天机深,奇服雅自与。色温无可锄,语妙时一吐。
相逢大江上,为我浣尘土。后期岂前料,已作千岁语。
告归何草草,双水深雾雨。稍闻父老旧,门户要渠补。
祗愁模楷地,与世作誇诩。宁当去楼梯,闭置吾叔度。
翼翼吴齐门,大江流日夜。别君虽咫尺,即是风牛马。
君才何如我,我拙犹肯借。淮人买绣丝,布洲市如赭。
张皇十日饮,著公乔松下。画工亦岂学,爱玩此粲者。
人情勿苦拒,舆马幸整暇。向来三宿恋,取别万里驾。
想当双玉瓶,酣歌泪盈把。缥缈鸿鹄去,吾甘老原野。
黄金角黍照盘明,秋月弓湾斗彩赢。
应是君王方右武,内家仙子亦知兵。
堂萱营柳伴吟哦,黄绶仙翁鬓未皤。
对客不矜名第贵,输心惟在简编多。
江头鲂鲤香晨膳,境内鸱枭冷夜窠。
湘国诗盟今寂寞,衰颓犹喜识阴何。
玉衡既已骖。羲和若飞淩。
四运循环转。寒暑自相承。
冉冉年时暮。迢迢天路徵。
招摇东北指。大火西南升。
悲风无绝响。玄云互相仍。
丰冰凭川结。零露弥天凝。
年命时相逝。庆云鲜克乘。
履信多愆期。思顺焉足凭。
慷慨临川响。非此孰为兴。
哀吟梁甫巅。慷慨独拊膺。