稚子山妻伴老翁,重阳寻遍菊花丛。
明年把酒知何处,却忆高亭是梦中。
洲畔芦花到野桥,晓风吹浪伴归潮。
醉中捉月怜波浅,别后看云恨路遥。
江月绕阑非故国,霜华惊梦又明朝。
问君鼓枻游何处,闲向髯翁试洞箫。
惜取杨枝暮复朝,未经攀折欲魂消。
闲中喜得无离别,缓步春风灞水桥。
统师靖百蛮,鸟道行踪绝。
白气宵贯斗,游龙晓驰铁。
层褵无曳云,空江有寒月。
肃肃旋车轸,悠悠荡旌节。
古驿千树梅,花开夜来雪。
持此滇南春,相从待明发。
委迤吴山云,演漾洞庭水。青枫既愁人,白蘋亦靡靡。
送君出京国,孤舟眇江泛。浮阳怨芳岁,况乃别行子。
括苍涨海壖,斯路天台□。我有岩中念,遥寄四明里。
禅意归心急,山深定易安。清贫修道苦,孝友别家难。
雪路侵溪转,花宫映岳看。到时瞻塔暮,松月向人寒。
泬寥空色远,芸黄凄序变。涸浦落遵鸿,长飙送巢燕。
千秋流夕景,万籁含宵唤。峻雉聆金柝,层台切银箭。
近水千条拂画桡,六桥风雨正潇潇。
枝枝叶叶皆离思,添得啼莺更寂寥。
食尽须分散,将行几愿留。春兼三月闰,人拟半年游。风俗同吴地,山川拥梓州。思君登栈道,猿啸始应愁。
窜谪边穷海,川原近恶谿.有时闻虎啸,无夜不猿啼。
地暖花长发,岩高日易低。故乡可忆处,遥指斗牛西。