痴云压陇如坚城,猛风击破如雄兵。
寒溪古洞收不彻,有如奔车白旆归空营。
林稍划划露微碧,玉匣渐见青铜精。
影转西风流日脚,万斛黄金散空落,
宝篦刮尽重瞳膜,倒盛一海春冰薄。
世界倾在琉璃屏,神豪气爽肌骨清。
不须七碗秋江波,两腋自有清风生。
长忆当年玉川子,殷勤会问苍生事。
康山之崇兮,公惠不穷兮。
洎水之阳兮,公惠寝长兮。
山浮清兮水涵晖,公有惠泽兮民有秉彝。
坚珉深刻兮,来者永思。
易跻廿四中书考,难聚三千听讲生。
入侍亲庭为一笑,方瞳弘景转精神。
丈夫未遇时,流俗多白眼。
张耳能致千里客,相如竟辍万金产。
方子一切英,要路争力挽。
行行取侯封,何必守蠹简。
伏枕漳演後,维舟楚泽边。
筋骸非壮日,节物迫穷年。
夜雨侵床漏,晨炊凑鼻烟。
劳生我其分,十口亦飘然。
湖上兰舟暮发。扬州梦断灯明灭。想见琼花开似雪。帽檐香,玉纤纤,曾为折。渔管吹还咽。问何意、煎人愁绝。江北江南新念别。掩芳尊,与谁同,今夜月。
十分持酒每□□。□□□□□。□计留春,春随人去远。东流□□□□。□□□、好凭双燕。望断西风,高楼帘暮卷。
献赋多年客,低眉恨不前。此心常郁矣,纵目忽超然。
送骥登长路,看鸿入远天。古墟烟幂幂,穷野草绵绵。
树与金城接,山疑桂水连。何当开霁日,无物翳平川。
君子远相寻,联镳到敝林。有诗谁索和,无酒可赊斟。
门列晴峰色,堂开古木阴。何因驻清听,惟恐日西沉。
出郭未云远,野趣觉已深。
溪声法尘梦,树影凉絺襟。
师模炯连壁,士价逾兼金。
杯行孰为侑,间瘭爱幽禽。