柳坠梅飘半月初,小园孤榭更庭除。
任应雨杏情无别,最与烟篁分不疏。
比并合饶皮博士,形相偏属薛尚书。
薄红深茜尖尖叶,亦有愁肠未负渠。
天堑鸿流拥积沙,石城虎跨漫雄夸。
山陵青草六朝地,巷陌鸟衣百姓家。
紫盖黄旗肖王气,琼枝避月吊庭花。
降云更作降科势,目断楼船日又斜。
本性由来冷,冰姿迥出尘。眼前多俗物,知己是诗人。
縠波流暖云,花光艳绿薲。
津头洗红女,蝴蝶上罗裙。
罗裙秋水上,明珰摇白桨。
飞下双鸳鸯,溘溘潮水响。
枫树落清晓,野烟结愁阴。
声传烧竹火,人语沧波深。
凫飞秋水黑,蛩吟凉露白。
江月参差光,芙蓉照芳魄。
窗寒雪乱飞,雁带边声过。
对影却增愁,吹灯暗中坐。
旧屋早易主,新椽办无钱。
帡幪托亲友,蹉跎经岁年。
碎累入安宅,只身出随缘。
引腹挂蛛网,移檐饵羽鲜。
所愧历游赏,不劳携馔筵。
美名吾敢僭,茂实众推先。
但名长乐郡,谁拟地行仙。
玉融未遍眼,银发久垂肩。
何况县十二,欲周里数千。
轩斋或寄寓,宿食辄留连。
公父白日暇,后园清兴牵。
种花成趣易,席草觉情宣。
犬鸡交巷陌,风月自林泉。
匼匝山围野,晴明霞散天。
红萸把虽过,黄菊采犹怜。
咏我昔人文赋,泛渠今酒舡。
摇膝支颐体渐康,入门已作白家香。
从今休傍官人俗,但向林泉呼二郎。
香色自天种,千年岂易逢。开齐全未落,繁极欲相重。冷湿朝如淡,晴干午更浓。风光新社燕,时节旧春农。篱落欹临竹,亭台盛间松。乱缘堪羡蚁,深入不如蜂。有影宜暄煦,无言自冶容。洞连非俗世,溪静接仙踪。子熟河应变,根盘土已封。西王潜爱惜,东朔盗过从。醉席眠英好,题诗恋景慵。芳菲聊一望,何必在临邛。
符亭之地雅离群,万古悬泉一旦新。若念农桑也如此,县人应得似行人。山如巫峡烟云好,路似嘉祥水木清。大抵游人总应爱,就中难说是诗情。