古寺得断碣,偃卧败壁阴。
莓苔入破字,欲读不易寻。
姓字驳难辨,展转风雨侵。
尘穴夏蛙宿,草盛秋虫吟。
田夫煅可砺,老妇寒可砧。
伊非浮图家,岁月徒骎骎。
予闻岐阳鼓,篆法抵万金。
存者十止九,太息涕泗霪。
为郎四十者,堂有二亲稀。
止爷官为养,行应泪在衣。
白云偏伫立,黄犬好频归。
去有山公启,天心正似饥。
夫子刚且勇,一摧遂终身。于今斗牛间,郁然气不申。
平生慕用意,碣刻留千春。更为祠堂咏,尚代鸡酒陈。
结屋离黄道,开门对白沙。
一庄千古月,三径四时花。
客至旋沽酒,身闲自煮茶。
相闻虫鸟外,不复听喧哗。
悔经窃药化嫦娥,空费霓裳咏大罗。历久终成千古恨,圆时常少缺时多。
弊庐补葺虽劳力,且得幽闲住此身。
旧友误称吟笔长,诸亲争笑罢官贫。
近檐竹密妨巢雀,当户花疏见路人。
所虑久晴田事废,今闻高下雨皆匀。
柳色莺声亦快哉,此行不为踏青来。荷锄且莫悭筋力,树木先须辟草莱。
百尺扶疏终荫本,十年培植待长材。他时为栋为梁任,不负殷勤手自栽。
河中之水向东流。
洛阳女儿名莫愁。
莫愁十三能织绮。
十四采桑南陌头。
十五嫁为卢家妇。
十六生儿字阿侯。
卢家兰室桂为梁。
中有郁金苏合香。
头上金钗十二行。
足下丝履五文章。
珊瑚挂镜烂生光。
平头奴子擎履箱。
人生富贵何所望。
恨不早嫁东家王。
西汉本佳妍。
金马望甘泉。
卫尉屯兵上。
期门晓漏传。
犹重河东赋。
欲知追神仙。
羽骑凌云转。
阊阖带空悬。
长旗扫月窟。
凤迹辗星躔。
但使丹砂就。
能令亿万年。
河中之水向东流,
莫愁十三能织绮,
十五嫁为卢家妇,
卢家兰室桂为梁,
头上金钗十二行,
珊瑚挂镜烂生光,
平头奴子提履箱。
人生富贵何所望,
恨不嫁与东家王。