阖闾城下送君初,十月征途雪载车。宣室苍生应有问,新丰逆旅岂无书。
天开析木瞻辰极,山合燕然抱帝居。倚马定看书露布,王门何必曳长裾。
中州人物旧家声,皎皎风姿玉雪明。过海綵舟无百里,传经绛帐有诸生。
夜瞻北极天如盖,晓望东瀛水似城。椒子花开春又暮,好将书札慰离情。
匆匆来去憾如何,望里行人隔碧波。试听悠悠船笛响,一声声似唱离歌。
我适天边还,君又天边去。忽谩相逢遽别离,牵衣无计留君住。
无计留君住,有意待君回。明年春江花正开,望君船从江上来。
停棹我门前,握手论衷素。相看颜面俱如故,始信天边多雨露。
娟娟月出敬亭山,曾照书声竹树间。澹墨何须题雁塔?扁舟先已过龙湾。
仙人观阙云端见,帝子笙箫月下还。水驿花开笑相问,澹波谁似白鸥闲?
山寂寂兮无人,又苍苍兮多木。群龙兮满朝,
君何为兮空谷。文寡和兮思深,道难知兮行独。
悦石上兮流泉,与松间兮草屋。入云中兮养鸡,
上山头兮抱犊。神与枣兮如瓜,虎卖杏兮收谷。
愧不才兮妨贤,嫌既老兮贪禄。誓解印兮相从,
何詹尹兮何卜。
山中人兮欲归,云冥冥兮雨霏霏。水惊波兮翠菅蘼,
白鹭忽兮翻飞,君不可兮褰衣。山万重兮一云,
混天地兮不分。树晻暧兮氛氲,猿不见兮空闻。
忽山西兮夕阳,见东皋兮远村。平芜绿兮千里,
眇惆怅兮思君。
峨峨三茅峰,秀出云雨上。
疑有避世士,卜築便幽旷。
菊英当朝餐,兰佩拂千障。
我行未之见,徘徊几惆怅。
子居山之西,昔闻今见之。
厌和下里曲,浩歌商山芝。
山林久寂寥,迟子相发挥。
间关整车轴,万里端自兹。
特苗天所扤,念此令人悲。
毋为舍灵龟,旁观时朵颐。
东风飒飒吹行李,荣送双龙璧池水。
璧池浪阔高化龙,直透银河三万里。
君家兄弟真雁行,季方学行如元方。
中眉不是弓刀软,个般人物宜胶庠。
只今胶庠多俊杰,正是功名到时节。
陈家原有两状元,释褐传胪未应别。
顾余亦问京华春,苍蝇愿附骥尾尘。
干将先去抉云雨,太阿行亦龙延平。
莫叹徒劳向宦途,不群气岸有谁如。南陵暂掌仇香印,北阙终行贾谊书。好趁江山寻胜境,莫辞韦杜别幽居。少年跃马同心使,免得诗中道跨驴。
飘蓬多塞下,君见益潸然。迥碛沙衔日,长河水接天。
夜泉行客火,晓戍向京烟。少结相思恨,佳期芳草前。