胡麻叶大麦穗黄,百株垂柳干株杨。东村西村通桥梁,鸡鸣犬吠流水长。
养蚕作茧家满筐,种豆绕篱瓜绕墙。趁墟日出驱马羊,秧哥杂沓携巴郎,怀中饼铒牛酥香。
巴郎汉语音琅琅,中庸论语吟篇章。阿浑伯克衙前忙,分水雇役兼征粮。
衣冠大半仍胡俗,郡县从新隶职方。轮台之悔思汉皇,穷兵西域晚自伤。
后来岑著作,歌词尤慨慷。城头吹角雪茫茫,边风夜吼不可当。
一川碎石挟之舞,误惊群燕翻空翔,至今诵之心悲凉。
荒微忽变丰乐乡,天时地气应蓄昌。轮台之歌我继作,人间何处无沧桑。
孑然南越去,替尔畏前程。见说路岐嶮,不通车马行。
瘴烟迷海色,岭树带猿声。独向山家宿,多应乡思生。
好闲早成性,果此谐宿诺。今日漆园游,还同庄叟乐。
瓮(wèng)中无斗储,发箧(qiè)无尺缯(zēng)。
友来从我贷,不知所以应。
看看土瓮没有一斗粮,打开竹箱没有一尺缯。
朋友向我借贷,不知道怎样去应承。
谣俗:犹言风俗习惯。瓮:一种盛水或酒等的陶器。斗储:指极少量的储粮。发箧:打开竹箱。箧:竹箱。缯:帛也。
贷:借贷。
晓入南山路,松风最好听。
候扉黄犬睡,寻食老鸦灵。
童子炊方熟,先生醉未醒。
借来一榻坐,看尽相牛经。
拟定书中字,山中欲问谁。
一从分手后,尽是断肠时。
烧叶驱残冻,挑蔬备夕饥。
相思不但此,明月梦魂随。
村村榆火碧烟新,拜埽归来第四辰。城里看家多白发,游春总是少年人。
几处菊花残,西园余数亩。
买来竹窗下,折简会宾友。
把酒坐花旁,一齐衫袖香。
春天百卉媚,不及此幽芳。
阶下凉风薄暮起,枝枝低拂深杯里。
愿君尽醉宿我家,明日更买西园花。
长安孤月半轮明,征夫远戍蓬婆城。古来离别难为情,况复萧条朔思生。
寒蛩东壁切叨鸣,不堪墙外砧杵声。感君独宿涕泗零,梦回枕席光荧荧。
起视银河天半横,枝头双鸟栖不惊。念我独兮忧伤并,安得沙场烽燧清。
腰县鹊印缦胡缨,鸳鸯为被合欢成,与君相对坐调笙。