漠漠秋云澹,红藕香侵槛(jiàn)。枕倚(yǐ)小山屏,金铺向晚扃(jiōng)。
睡起横波慢,独望情何限!衰柳数声蝉,魂销似去年。
又像去年那样,窗外云淡风清,藕香侵槛。闭门倚枕,无限情思。院中衰柳上寒蝉数声,令人魂销。
澹:“淡”的异体字。浅、薄之意。槛:窗户下或长廓旁的栏杆。金铺:门上之铺首。作龙蛇诸兽之形,用以衔环。扃:门窗箱柜上的插关。这里是关门之意。
怕教雪落歌应懒,愁作云飞舞不轻。
偷向东风啼柳畔,一行花雨一声莺。
村鸡喔喔月坠烟,众星尽没明星悬。行人相向寂无语,风吹黄叶堕我前。
鸦集平沙乱无数,晓角一声飞上树。远绿茫茫烟草深,愁来重对前年路。
长云不离天,森林不去地。俯仰斯人徒,天地同气谊。
千里亦匪遥,并驾歌戾止。人生重相知,何论疏皆异。
一盖孔程倾,杯酒元黄懿。谁云此襟期,古今乃殊致。
缅兹良晤难,好怀安可寘。莫惜携手迟,但愿断金利。
仰首思停云,元亮有同志。世路崎崄多,转盻忽如弃。
赠子写绸缪,永慰旅中意。
青山稠叠迓轻舟,一片春潮带雨流。双桨绿波溪曲曲,画眉声里过严州。
谁搆琳宫太室前,昔年遗址尚依然。松阴凿径通岩穴,花底流觞引石泉。
云气常留虚白室,丹光高射蔚蓝天。浮丘道士今来否,瑶草离离满玉田。
越罗小袖新香茜,薄笼金钏。倚阑无语摇轻扇,半遮匀面。
春残日暖莺娇懒,满庭花片。争不教人长相见,画堂深院。
自昔厌喧嚣,执志好栖息。啸歌弃城市,归来事耕织。
凿户窥嶕峣,开轩望崭崱。激水檐前溜,修竹堂阴植。
香风鸣紫莺,高梧巢绿翼。泉脉洞杳杳,流波下不极。
仿佛玉山隈,想像瑶池侧。夜诵神仙记,旦吸云霞色。
将驭六龙舆,行从三鸟食。谁与金门士,抚心论胸臆。
天道固溟漠,世路尤险巇。吾生本自浮,与物多瑕疵。
此去知何事,生死不可期。执手笑相别,无为儿女悲。
轻醉壮行色,扶摇动征衣。断不负所学,此心天所知。
十里东郊道,兹游岁月深。
参僚从行府,高会适丛林。
穉子喧沽玉,春姬笑子金。
咳珠僧护宝,醉弁客遗簪。
天赐连宵泽,民欢毕昼阴。
分明造物手,自在出尘心。
非相虽无住,残芳尚可寻。
都人望旋旆,车马又駸駸。