斜日后。独倚西栏痴望久。风冷罗衫袖。
小园蝉声凄咽,暮霭低笼衰柳。春去秋来还似旧。
只是人消瘦。
镇抚四夷吾道在,可怜壮志日因循。
四年尽瘁今归去,不负斯民只负身。
船动湖光滟滟秋,
贪看年少信船流。
无端隔水抛莲子,
遥被人知半日羞。
买屋西楼好,诗中着卧龙。
青山相对处,黄檗最高峰。
小尽容书画,低犹俯竹松。
市声不到耳,惊梦是邻钟。
清晓离家去路遥,绝怜寒景太萧条。
松深渐觉风声紧,云坳还知雪意销。
沙嘴客担鱼种卖,山头人拾树枝烧。
梅华多处谁家酒,斜舞青帘隔小桥。
阿谁栽汝来几时,轮囷拥肿苍虬姿。鳞皴百怪雄牙髭,拿空夭矫蟠枯枝。
疑是秘魔嵓中老慵物,旱火烧天鞭不出。睡中失却照海珠,羞入黄泉蜕其骨。
石钳沙锢汗且僵,埋头卧角政摧藏。试与摩挲定何似,怒我枨触须髯张。
壮士囚缚不得住,神物世间无著处。堤防夜半雷破山,尾血淋漓飞却去。
漠漠秋云澹,红藕香侵槛(jiàn)。枕倚(yǐ)小山屏,金铺向晚扃(jiōng)。
睡起横波慢,独望情何限!衰柳数声蝉,魂销似去年。
又像去年那样,窗外云淡风清,藕香侵槛。闭门倚枕,无限情思。院中衰柳上寒蝉数声,令人魂销。
澹:“淡”的异体字。浅、薄之意。槛:窗户下或长廓旁的栏杆。金铺:门上之铺首。作龙蛇诸兽之形,用以衔环。扃:门窗箱柜上的插关。这里是关门之意。
怕教雪落歌应懒,愁作云飞舞不轻。
偷向东风啼柳畔,一行花雨一声莺。
村鸡喔喔月坠烟,众星尽没明星悬。行人相向寂无语,风吹黄叶堕我前。
鸦集平沙乱无数,晓角一声飞上树。远绿茫茫烟草深,愁来重对前年路。
长云不离天,森林不去地。俯仰斯人徒,天地同气谊。
千里亦匪遥,并驾歌戾止。人生重相知,何论疏皆异。
一盖孔程倾,杯酒元黄懿。谁云此襟期,古今乃殊致。
缅兹良晤难,好怀安可寘。莫惜携手迟,但愿断金利。
仰首思停云,元亮有同志。世路崎崄多,转盻忽如弃。
赠子写绸缪,永慰旅中意。