燕居未及好,良人顾有违。脱巾千里外,结绶登王畿。
戒徒在昧旦,左右来相依。驱车出郊郭,行路正威迟。
存为久离别,没为长不归。
乍解征鞍,又理汉江归棹。不思量、恹恹病倒。今宵欢尽,怕鸡窗催晓。
柳丝愁、恨花偏笑。
东风转眼开了,酴醾须到。约重来、还须去早。餐风眠露,嘱蛾眉休扫。
最伤心、袖边人老。
击壤歌,击壤歌,
仰观俯察如吾何。西海摩月镜,
东海弄日珠。一声长啸天地老,
请君听我歌何如。君不见丹溪牧羊儿,
服苓餐松入金华。又不见武陵捕鱼者,
舣舟绿岸访桃花。高人一去世运倾,
或者附势类饥鹰。况是东方天未白,
非鸡之鸣苍蝇声。朝集金张暮许史,
蠛蠓镜里寄死生。犀渠象弧谐时好,
干将镆铘埋丰城。失固不足悲得亦不足惊。
秋花落后春花发,世间何物无枯荣。
十年漂泊到如今,一穷殆尽猿投林。
平生舒卷云无心,仪舌纵存甘喑喑。
噫吁嘻!豪猪靴,
青兕裘,一谈笑顷即封侯。
后鱼才得泣前鱼,予之非恩夺非雠。
眼前富贵须看法和,吾将老矣行且休。
休休休,俯视八尺躯,
沧海渺一粟。忆昔垂九龄,
牵衣觅李栗。回头华发何萧萧,
百年光阴如转烛。乃歌曰:不编茅兮住白云,
不脱蓑兮卧黄犊。仰天拊缶兮呼乌乌,
手持鸱夷兮荐醽醁。乃赓载歌曰:招夷齐兮采薇,
拉园绮兮茹芝。折简子陵兮羊裘披,
移文灵均兮佩琼枝。敢问诸君若处庙廊时,
食前方丈、侍妾数百得志为之而弗为。
合宫芬郁彻垓埏,治象阳明景烂然。
云气朝隮疑欲雨,帝心夕阳即旋乾。
皇穹后土实临汝,祖德宗功鉴在天。
既灌更祈如未灌,缉熙此福万斯年。
而今何处觅桃源,风雨清明且闭门。春草萋萋归不得,江南多少未招魂。
枫树林边雨脚斜,儿童祈赛竟喧哗。
鸡豚上戊家家酒,莺燕东风处处花。
野径归时扶醉客,丛祠祭罢集神鸦。
濒湖生意伤多潦,预祝汗邪载满车。
轻寒天气半晴时,陇麦畦桑绿渐肥。
谁与试烟传蜡烛,且谋沽酒典春衣。
东风门巷桐花落,流水池塘燕子飞。
吟罢不堪搔短发,杜鹃祇解促春归。
凛寒陵熙春,谁为御其侮。
酸风吹积雪,浓云洒飞雨。
农夫荷耒耜,俶载耕斥齿。
为其有身累,宁免自辛苦。
妻儿送中饭,冻凌强俗吐。
晚归极困倦,倒睡带泥土。
朝来天光开,红紫新媚妩。
南园踏青人,日暮犹歌舞。
凛寒陵熙春,谁为禦其侮。酸风吹积雪,浓云洒飞雨。
农夫荷耒耜,俶载耕斥卤。为其有身累,宁免自辛苦。
妻儿送中饭,冻凌强欲吐。晚归极困倦,倒睡带泥土。
朝来天光开,红紫新媚妩。南园踏青人,日暮犹歌舞。
清明百草春,家家上丘墓。南邻去年冬,祸痛及翁妪。
酒殽罗新阡,蹙頞见追慕。旧时细君坟,望见泪已注。
纸钱风飘飘,世用此文具。其间无纸者,已无子孙故。
有纸与无纸,百步五十步。