朱粉不须施,花枝小。春偏好。娇妙近胜衣。轻罗红雾垂。琵琶金画凤。双条重。倦眉低。啄木细声迟。黄蜂花上飞。
酒面滟金鱼。吴娃唱。吴潮上。玉殿白麻书。待君归后除。
勾留风月好。平湖晓。翠峰孤。此景出关无。西州空画图。
碾冰驱飞车,天衢中夜发。修途萦春蚓,疾志塞晓鹘。
冠欹那及緌,骼露能暇袜。如何副端拱,南顾意矻矻。
吁嗟乎苍生,胡戾底天罚。涤涤如炎焚,糠籺不得咽。
拯援少迟迟,行恐堆白骨。前王实罪己,剪爪且断发。
以臣代君行,宁敢黔驿突。穷镇询支祈,泅入蛟蜃窟。
灾祥神尔司,舍始当救卒。指麾万虬龙,一夜覆溟渤。
白蹢豕涉波,滂沱离毕月。南国率登隮,吾皇大慈筏。
噫然扇融风,生意翔勃勃。臣心少舒弛,跂望见吴越。
空桑感伊昔,报主身敢忽。慈颜违三年,岂独定省阙。
敢言三公换,仅得假道谒。朱轮閤隆阈,玉节倚穹阀。
宝钉横黄金,绣袪撑象笏。曾誇负弩驱,意象自突兀。
舞眩天为高,饮狂海应竭。人生会值此,喜剧口反讷。
穆清尚凝神,牲牷果肥腯。仰观象纬逼,诧讶失彗孛。
倏而秩祫禘,所应在仓猝。传宣入登对,理窟谁勃窣。
载命彼倌人,星言理来軏。扬名显父母,炳炳孔子曰。
三月莺华江不寒,归船如马坐来安。眼观城郭人民旧,心觉形骸礼数宽。
翁试抱孙忘老去,饮初留令喜杯乾。羹墙俎豆常常见,自是他年易作官。
地灵丘壑邃,危路入紫烟。
藤萝閟尺水,中有龙潜渊。
青曦弄骄晖,绍兴丙辰年。
嗷嗷周余民,生理谅难全。
令尹谢不敏,来上天公笺。
一念如丝芒,已斡造化权。
夜半雷绕山,雨出山之巅。
凌晨眺四郊,草木亦欣然。
民载神之休,次谓令尹贤。
贤则吾岂敢,庶逭失职愆。
甲兵久不洗,风霾涨尘寰。
兹事非神助,谁其荡腥膻。
物极理必反,否泰如循环。
刘龙傥有意,速起飞九天。
庙堂岂乏周公旦,累岁惊心海上波。昔日楼船人已矣,他年铜柱事如何。
诚斋老子虚怀久,西石先生□眼多。安得四郊烽火熄,山中击壤有余歌。
历尽江湖白尽头,生涯惟有一扁舟。
醉来吹笛空沙上,鱼自相忘水自流。
世系名门礼数娴,妙年声望耸朝端。玄丘夜直金镛静,丹陛春朝玉佩寒。
喜溢天颜承雨露,名通仙籍簉鹓鸾。自怜饥死东方朔,愿乞馀甘窃大官。
中堂高迢迢,下有三青槐。于时夏气清,新柔亦何佳。
流阴回绮疏,分绿凝缇帷。好鸟相和鸣,凉飙倏而来。
步庭玩芳景,始觉心怀开。古人迈种德,谅足希鼎台。
兹植有荣悴,令德无少衰。
推户惊风大,听诗闻雨来。五年终夕话,三客异乡回。
欢阻河塍月,心伤里社灾。别怀知未释,寄与短章开。