无路青冥夺锦袍,耻随黄雀住蓬蒿。碧云梦后山风起,珠树诗成海月高。久滞鼎书求羽翼,未忘龙阙致波涛。闲来长得留侯癖,罗列楂梨校六韬。
巫山巫峡长,垂柳复垂杨。同心且同折,故人怀故乡。
山似莲花艳,流如明月光。寒夜猿声彻,游子泪沾裳。
折杨柳,送别离。朝朝送人远别离,门前杨柳折还稀。
今年折杨柳,来岁复生枝。奈何离别子,一去无回时。
寒光净色照花林,更喜诗家共赏心。
谢客不成春草梦,杜郎须强海棠吟。
惟忧别去歌云散,不管愁来鬓雪侵。
且试主人新酒令,片红飘琖十分斟。
名蓝压城闉,嶻岌耸雙桧。
得地不孤立,陵风自相对。
根盘乖龙狞,叶剪苍壁碎。
交柯纽顽铜,叠影森翠盖。
劲无丝萝托,直与松柏配。
争高丈夫气,耻学儿女态。
雪霜正柔落,草木任颠沛。
同心岁寒间,正色烟霞外。
斧斤未翦拂,志节已高迈。
出群才可惊,有作器必大。
考室须栋隆,济川俟舟载。
碧海何年已变田,空传双舄旧时仙。
乘风欲挹浮邱袖,同访朱明别洞天。
文殊千佛显真乘,水月光中见定林。
昭瑞当时连集福,咸池今日应奎参。
湖入县西边,湖头胜事偏。绿竿初长笋,红颗未开莲。
蔽日高高树,迎人小小船。清风长入坐,夏月似秋天。
杳杳三泉室,冥冥玄夜堂。
青青河边草,悠悠万里道。划生在春时,远道还有期。
春至草不生,期尽欢无声。感物怀思心,梦想发中情。
梦君如鸳鸯,比翼云间翔。既觉寂无见,旷如参与商。
梦君结同心,比翼游北林。既觉寂无见,旷如商与参。
河洛自用固,不如中岳安。回流不及返,浮云往自还。
悲风动思心,悠悠谁知者。悬景无停居,忽如驰驷马。
倾耳怀音响,转目泪双堕。生存无会期,要君黄泉下。