玉壶金世界。日月同光彩。仙童为活计、恋风采。觅药川源,日日西南采。收拾归碧海。始结金晶,九变还元不坏。熏透遍身香雾霭。涌出光明大。长生纯体现、傲物外。可去声界惺惺、动静都无昧。一体含融量,括古包今聚散,无*无碍。
清赏非夙期,胜游恣欢逸。为与高人俱,畅适情非一。
秋风飒然来,万木气萧瑟。乃陟越城头,扪萝攀崒嵂。
朝汉荒台高,一览众山出。白云冉冉生,群飞鸟去疾。
回望沧海东,朝宗水潏潏。尉佗恋阙心,千载如皎日。
举头见长安,惭余驽马质。十年伏枥间,俯首谁矜恤。
何当假云衢,千里同超轶。
公子临行出翠鬟,新歌能解唱阳关。
不嫌杜牧三觥后,生怕周郎一顾间。
纨扇芙蓉隔秋水,枕屏云雨自青山。
烛花影里银筝畔,谁见惊鸿向月还。
点染青山四十年,寸缣不改旧风烟。
散人漫窃江湖号,未买松江一钓船。
舣舟星渚得幽寻,问讯先生隐翠岑。
欲礼光明依净社,便随气类老香林。
貂金且换陶潜醉,囊锦聊追白傅吟。
坡客飘零有公在,与谁挥泪说知音。
移榻空亭纳晚凉,更深露下芰荷香。行云敏捷如流水,爱有游萤入画梁。
秀颈红唇脸花碧,秋波湛湛倾人色。高楼雾暖四时春,蝴蝶飞来归不得。
裾回縠转香风催,引商按徵云徘徊。鸣钟考鼓玉丘颓,讵识乐极生悲哀。
姓名多已在仙行,见说曾传辟谷方。
未必诏书徵便起,可怜人世老犹忙。
浴蒲磵冷云初湿,种术山春土亦香。
何日此身分半隐,归须先制芰荷裳。
开门迎客着山袍,井畔猕猴一树桃。
儿向草间寻落果,妻从墙角过香醪。
旧栽松子今能大,新起茅堂不甚高。
历遍贵游无此味,韭和春雨笋和糟。
不作王门梦,来敲隐者关。
童先孤鹤化,云伴一身闲。
碍笋新移路,低墙为看山。
几回松下去,锄得茯苓还。