含香复记言,清秩称当年。点笔非常笔,朝天最近天。
家声三相后,公事一人前。诗句江郎伏,书踪甯氏传。
风标欺鹭鹤,才力涌沙泉。居僻贫无虑,名高退更坚。
渔舟思静泛,僧榻寄闲眠。消息当弥入,丝纶的粲然。
依栖常接迹,属和旧盈编。开口人皆信,凄凉是谢毡。
能消永日是摴蒱,坑堑由来似宦途。
两掷未终楗橛内,座中何惜为呼卢。
风神何蕴藉,张绪正当年。端简炉香里,濡毫洞案边。
饰装无雨备,著述减春眠。旦夕应弥入,银台晓候宣。
薄暮欣暑退,吏散列闲屋。
冰厅冷如水,孤坐一巾幅。
久绝青绫赐,仅免床下伏。
何尝语丁宁,但愧头蓄缩。
频年耗太仓,初夜费官烛。
枕书倦已抛,梦蝶来更速。
咍台到天明,从人笑列宿。
春色遽如许,春愁无柰何。
看山连楚越,端坐惜羲娥。
吾子频相见,新诗苦未多。
试穿一两屐,从我上烟萝。
无奈春寒老不禁,喜看晴日上窗棂。
群花半露乾坤巧,百刻平分昼夜停。
拄杖有时挑菜甲,桔槔无复问畦丁。
逢春不出何为者,众醉谁知可独醒。
交说纷纷不惮烦,要公小驻北归辕。
三休恐负名亭意,二去吾宁雇子言。
快指柴桑还我里,遥瞻伸虎到君门。
画图史笔俱张大,又得杨家一巨源。
诗人月下见梅花,著力形容极口誇。若使月明中见菊,欲将何语为褒嘉。
表里山河舜帝基,圣君馆殿选贤知。
开筵想任佳人拥,游寺应嫌俗吏随。
政讶龚黄推绝席,文疑元白竖降旗。
逍遥楼向闲登处,几感皇唐御制诗。
嵩阳多废观,欲验少碑文。
地属村夫子,苔漫石老君。
草生泉更浸,松死烧犹焚。
欲间神仙事,悠悠空白云。