去岁中秋节,高堂依老亲。团栾明月夜,来照白头新。
此日孤成子,良宵望里身。安能同逝也,不失过庭人。
羽客鍊丹井,井留人已无。旧泉青石下,馀甃碧山隅。
云朗镜开匣,月寒冰在壶。仍闻酿仙酒,此水过琼酴。
晓寒期客入疏窗,梦破江南一夜霜。
可但山林小摇落,树头无叶可飞黄。
亲朋关河阔,一岁几合并。
回思十载我,大半短长亭。
我发日已白,我心日以惊。
尚喜淡泊资,于世少经营。
五日过三县,山川知我情。
吟诗自娱悦,俗子徒我评。
忆我会心友,与我同死生。
取我尘化衣,濯我沧浪清。
我归已数日,我友各有行。
百川我友朋,五岳我弟兄。
我酒难独饮,我怀谁与倾。
今夕我中秋,我自看月明。
补天残片女娲抛,扑落禅门压地坳。霹雳划深龙旧攫,
屈槃痕浅虎新抓。苔黏月眼风挑剔,尘结云头雨磕敲。
秋至莫言长矻立,春来自有薜萝交。
向来高楼月,人境居第一。
天福不得再,天意亦叵测。
浊河幸一澄,威凤乃屡出。
过日惜清玩,草具成胜集。
共咏昔年诗,仍是昔年客。
酒阑感存没,悲约会异今昔。
怀我盘谷翁,蕊宫此何夕。
仰瞻云汉章,正恐翁手缉。
蹑云侍琅舆,颇恨无此骨。
拭泪罢清酌,览镜有华发。
斲月如冰轮,不知几玉斧。
寒光十万里,余影到牖户。
我病欲强出,瘦骨怯风露。
技痒时不禁,窗隙窥皓素。
年年到中秋,此夕日夜数。
酒熟客不至,景胜人或负。
燕鸿初何心,亦作不相遇。
拊几但悲啸,看剑欲狂舞。
幽虫不相干,空阶自言语。
重帘阒寂似深闺,黔技何堪一试蹄。多士昂藏将得隽,五经模印细分题。
龙蛇夜阵戈声肃,风露秋堂烛影低。明日春官奏桃李,榜花联采灿文奎。
五星群聚夜堂明,精鉴何惭月旦评。利颖喜从囊底出,良材时向爨中鸣。
纸屏淅淅秋声早,苇箔萧萧月色晴。应想白袍如鹄立,几年门下望衡平。
去年中秋阴复晴,今年中秋阴复阴。百年好景不多遇,况乃白发相侵寻。
吾心自有光明月,千古团圆永无缺。山河大地拥清辉,赏心何必中秋节。