黄帘翠幕断飞蝇,午影当轩睡未兴。
枕稳海鱼鑴紫石,扇凉山雪画青缯。
廊阴日转雕栏树,坐冷风生玉碗冰。
满案诗书尘蠹甚,故应疏懒过炎蒸。
靡靡春事退,寂寂夏日长。
日日骑马归,卧此北户凉。
官事幸休逸,甘为白头郎。
朝出暮还家,悠悠愧路旁。
所欣药物灵,颇觉疾病康。
幸免三已愠,敢希五馈浆。
难堪七有余,不过三已尝。
呼儿且粝食,贫固士之常。
南风吹笋成修竹,园林一番新阴绿。
足愁多病少欢娱,感时念远伤幽独。
遥山林外知何处,倦客楼头空极目。
悲笳三叠闭江城,娟娟新月啼乌宿。
平湖短棹镜中来,翠岫红亭罨画开。雾树散分洲渚断,云峰横带海天回。
登高共续黄花节,藉草仍探白石杯。传道使君多暇日,每携宾从恣徘徊。
岳阳楼头江月辉,洞庭湖边燕雁飞。秋深独客兴方远,天际孤帆风正微。
九日他山萸菊酒,百年空谷芰荷衣。武昌沈约多诗兴,听赋蒹葭赠尔归。
布谷声初定,欣看麦已秋。两岐虚颂瑞,八口但消忧。
地薄难盈室,心劳岂植畴。独怜春雨足,兼可望瓯窭。
积雨愁难破,新晴喜不禁。绕檐飞燕剧,穿径落花深。
得暇频开卷,息交寡盍簪。风来庭院午,独坐正披襟。
返照斜初彻,浮云薄未归。江虹明远饮,峡雨落馀飞。
凫雁终高去,熊罴觉自肥。秋分客尚在,竹露夕微微。
深院无人锁曲池,莓苔绕岸雨生衣。
绿萍合处蜻蜓立,红蓼开时蛱蝶飞。
夏木无重数,森阴翠樾低。
相呼百禽语,太半是黄鹂。