咨咨草根虫,瑟瑟叶上雨。
休休退食人,落落谁与语。
陈编竟日披,陋室随时处。
此心苟自乐,贫贱亦得所。
夷齐虽饿死,清风冠千古。
颜子瓢屡空,宣父极称许。
但当守吾仁,晋楚何足数。
试看松与柏,矫矫傲寒暑。
时危短吾裾,薄游东昆野。有唐将军茔,肃肃风露下。
木叶金甲动,土花碧血洒。居然神兵栖,夜思石驎马。
二蛇顾首尾,势若无禦者。当时阵或然,威福巫得假。
灵乌拂人首,疏火散村社。湠湠娄江波,壮怀托申写。
九衢歌舞醉为乡,共庆飞霙报岁穰。花趁小春飘宴席,天回和气入彫觞。
三银阙涌云潢外,万玉妃朝月殿旁。圣旦亲逢赓帝藻,不同梁苑召邹阳。
君说欧苏,吾说苏黄,一般风义。三十年来,此情随分相拟。
笑东坡,独自个,好与人赑屃。只算作鞭影,终凭我辈,脊梁竖起。
交吕平生事。忆永康山里。抬眼丹霄,鸿轩又在清漓水。
一例是、文章气谊。还令人想慕,到陈无已。
秋风淅淅动帘旌,淮堰还稽半日程。乡思转多眠不得,海潮催得月东生。
东风落尽辛夷花,遥忆美人天一涯。美人久别音信杳,想见只今霜鬓华。
山房幽深市嚣远,白日枕书眠碧霞。崖高瀑布洒晴雪,净筅石鼎烹春茶。
平生青紫不挂眼,荣名绊人安足誇。当年我来访遗迹,拄杖看云著双屐。
玉箫吹断凤不来,但见千峰倚天碧。台前日夜溪水流,金星光动溪中石。
脱身拟欲恣幽栖,坐占琼台炼金液。衰年误堕尘网中,齿豁头童竟何益。
夹篱桃李趁溪斜,浅浅清流映落花。
欲问武陵源上路,度云穿石认胡麻。
要识人间过去愁,春宵风雨到湖楼。
如今此恨无分处,应有知人在后头。
淮浦水深八尺强,新城旧城如巨洋。行舟欲泊苦迷岸,居市半空惟堵墙。
浮桥锁断津吏闷,远湖口决渔人狂。顾我情非羡鱼者,临渊终日咏沧浪。
卧理随民欲问安,讣邮俄至废朝餐。
秦川旧会欢如在,汉水新书墨未乾。
丹旐已归人寂寞,素车徒有泪汍澜。
时情冷暖尤无味,一臂相知在肺肝。