昨挂云帆来,黄河流浩浩。遥天沃日沧海波,长风送客淮南道。
不见隋朝之宫殿,但见隋堤之芳草。芜城萧索无可欢,却遇故人情独好。
真珠滴酒斟金杯,樱笋玉截珊瑚堆。脱冠把袂相徘徊。
夜深星斗满空落,仰见孤鹤横江来。身后名,生前酒,二者于吾并何有。
尝愿登临九子峰,又思放浪五湖口。难得人生一日閒,况值相知十年久。
看君鸾凤才标孤,秋风吹翼升天都。难策言堪诎丞相,作赋才宁非大夫。
䂊章杞梓云霄上,岂与人閒伴社樗。楚雨才晴京口树,上有流云不知处。
君望西南千万峰,我棹渔舟从此去。
春波涨酦醅,绿净疑染黛。神女昔江皋,玩珠仍解佩。
沙光射目明,浪影摇风碎。乐哉今日游,放溜舞滂湃。
华觞挹空阔,叠鼓助击汰。仰视白铜堤,岑楼飞綵绘。
游女凭危栏,纷若五家队。真想谢窘拘,意有千里快。
远岸指烟蓝,飞流罗水硙。尚想竞渡时,千船唱何在。
天下风流无绿杨,半遮妆面出宫墙。客醉任铺红锦段,马嘶争系紫丝缰。
上东门外我回首,长乐坡头谁断肠。最好春深山下路,乱花薰与一身香。
一片灵台玉琢成,时时点检要惺惺。通开旧壁方窥月,澄净污池始见星。
几树好梅连屋白,满庭芳草入帘青。功夫到此规模大,不为区区老一经。
迁客归人醉晚寒,孤舟暂泊子陵滩。
怜君更去三千里,落日青山江上看。
玉京咫尺不应疑,龙凤交横舞屡僛。
素色可能粧粉并,真香直到齿牙知。
珠楼先晓月未落,瑶草自春天亦私。
千里一裘谁有样,邹郎吹律为薰之。
空庭白凤舞毰毸,扑帟窥帘去却回。
柳絮似将春色到,梅梢不认月华来。
轻盈舞殿三千女,缥缈飞天十二台。
定有仙人来种玉,蓝田归计少徘徊。
银霰搴帷集,瑶觞倚槛挥。著梅花早落,入柳絮先飞。
饥鸟不避户,冻云偏坐衣。青阳虽稍近,终未胜寒威。
飞舞北风凉,玉人歌玉堂。帘帷增曙色,珠翠发寒光。
柳重絮微湿,梅繁花未香。兹辰贺丰岁,箫鼓宴梁王。
云度龙山暗倚城,先飞淅沥引轻盈。素娥冉冉拜瑶阙,
皓鹤纷纷朝玉京。阴岭有风梅艳散,寒林无月桂华生。
剡溪一醉十年事,忽忆棹回天未明。