浓云忽雨散秋声,屋壁斜捎沟浍盈。
一阵西南风截断,月华且让夕阳明。
湖边老石立巨鳌,背负浮图千尺高。升高望远天界阔,海山江树皆秋毫。
蓬莱藏室极清静,虽有暇日无游遨。不应令节亦虚度,特为萸菊觞新醪。
樽前一笑岂易得,身涉百忧今二毛。兹游回首便陈迹,事如逝水流滔滔。
明年九日定何许,未用感慨增烦劳。半生随牒落州县,莫年结绶来神皋。
去留聚散偶然耳,且覆一杯持蟹螯。
久负南山约,披襟趁小晴。摩云天欲近,极目路疑平。
块垒胸中化,清凉脚下生。烟波衔日处,一棹自孤行。
登高长是易销魂,多病新来目更昏。
强引儿童追节物,久拚身世任乾坤。
江风冷拂乌纱帽,篱菊香浮老瓦盆。
回首西湖如昨日,交游凋谢不堪论。
道人送客过林扃,先识穿云拄杖声。
内苑深居无一念,东堂久阔尚余情。
且欣能善将军饭,未怪频翻吏部羹。
小住家风殊不恶,一江明月看潮生。
燕子楼头初月,桃花门外春风。肠断琵琶弦里,愁多懊恼歌中。
空庭断履迹,江色摇篱门。
夕阳雨忽收,晴意回乾坤。
水零鸥鹭光,烟淡芦苇痕。
远客此栖迟,敢昧元造恩。
青衫避骨癯,白发笑镜昏。
向来期婴鳞,今委荒池村。
眼枯莫制泪,梦破多惊魂。
读书不得力,乃如泛萍根。
出门且散步,殊觉身可尊。
时卷亦时舍,天定理自存。
难忘怀土思,百年徒声吞。
徘徊月魄吐,呼灯倒清樽。
百尺城高济水阴,他乡乘暇此开襟。酒人问月空楼阁,词客凭阑自古今。
碣石北瞻双阙迥,昆崙西指浊河深。青云器业看公等,何限凭陵八极心。
适意极春日,南台披薜萝。花光晴漾漾,山色昼峨峨。
湘水美人远,信陵豪客多。唯凭一瓢酒,弹瑟纵高歌。
重阳述令序,景物自为嘉。
易办如江酒,难浮似粟花。
追游疑所务,寄兴眇无涯。
旧俗台应废,何人杖马檛。