极目层城上,乾坤作帝家。长江吞日月,高阙抱云霞。
万井鸡鸣外,重城雉堞斜。岳分神烈出,圣极仰中华。
十载论心友,相看独有君。离情怜夜雨,意气满秋云。
鸟道冲寒翠,龙泉结绿文。芹香分璧水,采采碧芳芬。
记得郎行相送时,江头流水去无期。早知郎去如流水,愿作扶桑海上枝。
马首一杯酒,寸心难重陈。君看白云去,处处青山春。
丈夫贵出处,不愧千秋人。青蝇点浊污,白璧同玞珉。
我生亦偃蹇,感此良悲辛。空有卞和泪,赖知原宪贫。
志士各有心,其能卸物嗔。古人亦有此,勉德相为邻。
行行何赠之,送送临江滨。幽兰为君采,长佩为君纫。
愿结腰带间,长随君子身。
竹里烹茶费屡呼,携壶沽酒绕村无。同餐麦饭无难色,风槩知非浅丈夫。
小雨郊原净,轻风生早凉。歌声激离思,酒力壮悲肠。
默计去程远,预知宵梦长。乡关足清赏,一一寄诗章。
风树秋悲乞暂闲,寿星宵陨几时还。
子同房杜经纶地,夫在荀陈伯仲间。
恩重七封开表海,行高三美勒名山。
犹言未足平生养,看即元台恨莫攀。
美人昔来芙蓉傍,山为发灵水吐芒。
美人今归在何处,箫哀鼓悲葬前冈。
我欲从之似云出,友风子雨游四方。
梦魂无凭不可挽,坐揽衰滋终摧藏。
新柳逢秋叶尚阴,晚莲披露色难禁。
坐听玉屑轩犀寺,静对山炉颺水沉。
绿酒浅深皆有味,白云来去本无心。
辱公丽藻相留句,且复追随翰墨林。
仁政惟敦本,躬行岂好夸。
舞停衫颺雪,盘藉绮如霞。
童马争骑竹,村庞息吠花。
向来观馌地,和气满家家。