同胞惟剩汝,临老奈频离。鬓改人还健,家贫屋已移。
松心凝晚翠,桐树长孙枝。饶有含饴乐,无须泪暗垂。
树老香还幽,人间地亦静。澄波浸山色,修篁筛日影。
时有双白鹤,飞来上渔艇。
忆昔镫火扪虱庵,围垆参语声詀喃。野夫对客踏壁卧,黄香王粲颓然三。
朅来雨散弗能聚,香也橐笔天之南。王郎剥啄复过我,今宵弥勒堪同龛。
辨如奭也雕龙谈,此中有味醲醰醰。走丸下坂车炙毂,驱叱杨秉诃聃昙。
卮言余事及韵语,如钳纸尾吏饱谙。有时获隽忽狂叫,邃古坠绪穷幽探。
绝潢断港岂到海,津筏具在谁能参。王郎年少气盖世,千秋思以孤肩担。
挟辀而走拔帜起,骚坛虎视何眈眈。是时远寺华鲸韽,瓶笙细响炊银坩。
危镫欲杀一炷绿,咍台触壁僮鼻酣。十荡十决两蕤铁,再接再厉双剑镡。
吾侪抵死不作茧,柔丝自缚同春蚕。又如秋虫食蓼叶,荼苦翻谓荠输甘。
折扬皇荂嗑然笑,路鬼揶歈妻子惭。吁嗟黄香远莫致,安得挥麈相嘲唅。
桂林诸峰碧玉簪,仙乎与子骖鸾骖。
古观重重绕翠微,杉松深处掩双扉。
云生万壑投龙去,海隔三山放鹤归。
花洞宴游春日永,石坛朝礼曙星稀。
每听高论长生理,擬向寰中便拂衣。
斜阳明晚渡,倦马踏寒云。岸动移舟影,沙喧落雁群。
山城秋似画,水市暮多闻。老客归心急,无眠到夜分。
楼台小,风味佳,动新愁雨初风乍。知不知对春思念他,倚(yǐ)栏杆海棠(táng)花下?
楼台很小,但是风情趣味却很好。风和雨忽飘洒触动起新愁,。他知不知道我正对着大好春光想念他,倚着栏杆站在海棠树下?
落梅风:曲牌名,入双调。雨初风乍:谓风雨初起。乍,刚刚。
飘然庐岳去,破衲共枯藤。此地山林胜,令人肌骨清。
莲开千柄雪,瀑挂一条冰。五老如相见,烦君为寄声。
西风不起凝空碧,霜花霏霏炯秋色。层霄辗上玉一轮,竹影参差光欲滴。
洞房深寂湘簟寒,梦回孤枕疏漏传。雁声低度吴天远,素壁青灯瑶穗断。
隔云听彻五更钟,鸳鸯屏冷初日红。
楼上萦帘弱絮,墙头凝月低花。年年春事关心事,肠断欲栖鸦。
舞镜鸾衾翠减,啼珠凤蜡红斜。重门不锁相思梦,随意绕天涯。
慕公名字读公诗,海内人人望见迟。青眼独来幽阁里,缟衣无奈浣妆时。
蓬门昨夜文星照,嘉客先期喜鹊知。愿买杭州丝五色,丝丝亲自绣袁丝。
深闺柔翰学涂鸦,重荷先生借齿牙。漫拟刘惔知道蕴,直推徐淑胜秦嘉。
解围敢设青绫障,执贽遥褰绛帐纱。声价自经椽笔定,扫眉笔上也生花。
南极文昌应一身,幸瞻藜杖拜星辰。十年早定千秋业,片语能生四海春。
诗格要烦论伪体,画图何敢秘丰神。愿公参透拈花旨,可是空王座下人。