燕子飞来枕上,荷花开到桥西。
新凉几番客至,永日不住鸡啼。
虎符新合晚芳天,良会难并乐与贤。
心愧白公求治切,下车三月始开筵。
十里晴烟散薜萝,轻寒乍暖试清和。
柳眉杏脸桃花泪,各有春愁谁最多。
鸣雁萧萧下,寒灯故故明。
角声传细雨,云色渡高城。
兄弟无书信,乾坤有甲兵。
秋风归未得,见尔不无情。
海外论诗浪得名,英雄儿女罄平生。伤心故国家何在,横涕新亭岁几更。
笑我才华成画饼,叹君骨肉等分羹。中原今日还多事,鹤唳风声处处惊。
东洛言归去,西园告别来。白头青眼客,池上手中杯。——裴度
离瑟殷勤奏,仙舟委曲回。征轮今欲动,宾阁为谁开。——刘禹锡
坐弄琉璃水,行登绿缛堆。花低妆照影,萍散酒吹醅。——白居易
岸荫新抽竹,亭香欲变梅。随游多笑傲,遇胜且裴回。——张籍
澄澈连天境,潺湲出地雷。林塘难共赏,鞍马莫相催。——裴度
信及鱼还乐,机忘鸟不猜。晚晴槐起露,新雨石添苔。——刘禹锡
拟作云泥别,尤思顷刻陪。歌停珠贯断,饮罢玉峰颓。——白居易
虽有逍遥志,其如磊落才。会当重入用,此去肯悠哉。——张籍
寒蛩鸣不定,郭外水云幽。南浦雁来日,北窗人卧秋。
病身多在远,生计少于愁。薄暮西风急,清砧响未休。
秋风一何怒,吹折江头树。寒衣犹未成,风莫向郎处。
雨过湘云捲,风回翠浪平。蝉喧低岸柳,鱼避泛舟萍。
赏趣缘山水,忘怀得友生。如何五岳去,方称逸人名。
东流既瀰瀰,南纪信滔滔。水激沉碑岸,波骇弄珠皋。
含星映浅石,浮盖下奔涛。溜阔霞光近,川长晓气高。
樯乌转轻翼,戏鸟落风毛。客心既多绪,长歌且代劳。