泽畔行吟起宿凫,旅情嘹唳带僧孤。不辞累月留方丈,那惜浮生过辘轳。
小径暗荒筠作杖,新巢先落燕将雏。繁华莫问前朝事,止许西来度一芦。
水拍荒篱外,山攒落照边。
鸦鸦乘犊去,鸭鸭伴鸥眠。
思淡秋云薄,情高陇月圆。
武陵和避世,初不为求仙。
毕岁知无事,兵销复旧丁。竹门桑径狭,春日稻畦青。犬吠隈篱落,鸡飞上碓桯.归田起囗思,蛙叫草冥冥。不识城中路,熙熙乐有年。木槃擎社酒,瓦鼓送神钱。霜落牛归屋,禾收雀满田。遥陂过秋水,闲阁钓鱼船。长爱田家事,时时欲一过。垣篱皆树槿,厅院亦堆禾。病果因风落,寒蔬向日多。遥闻数声笛,牛晚下前坡。
大圆镜里没遮拦,日日征帆往复还。何用乘槎沧海去,具区亦自有神仙。
洛阳美年少,朝日正开霞。细蹀连钱马,傍趋苜蓿花。
扬鞭还却望,春色满东家。井桃映水落,门柳杂风斜。
绵蛮弄清绮,蛱蝶绕承华。欲往飞廉馆,遥驻季伦车。
石榴传马脑,兰肴奠象牙。聊持自娱乐,未是斗豪奢。
莫嫌龙驭晚,扶桑复浴鸦。
王会今朝是,阳城展礼初。琴堂将彩结,天阙用金书。
饬壁蛟龙障,横门鸟隼旟。尧天云尽敛,化国日初舒。
阶上发仙仗,江东望帝居。烛随卿月朗,香度晓星疏。
袅袅鸣丝管,锵锵响佩琚。威仪严礼乐,文彩烂璠玙。
趋步方随鹭,清班已贯鱼。儒冠峨皂縠,朝服曳红裾。
斑白三耆宿,雍容众小胥。道人衣短窄,释子足趑趄。
秉笏容端矣,升阶色勃如。日华融海岳,春意动堪舆。
圣寿闻三祝,皇风待一嘘。时和方鼓舞,天远更踌躇。
民颂新年集,臣忠旧日摅。宦情趋殿陛,农庆满郊墟。
乡老惊苏颋,村童识李畬。分钱传若谷,享俗得横渠。
冻雪侵庭积,晴岚落市虚。静开看牍幕,香动采芹袪。
腊酒浓浮蚁,春盘细荐蔬。歌儿金缕唱,舞妓翠鬟梳。
客自他乡寄,年从昨夜除。已烧惊鬼竹,不结送穷车。
自是驱傩后,还成守岁余。裁诗非鲍谢,陪坐愧严徐。
笑里谈庠序,樽前忆里庐。自怜过六十,何日返乡闾。
激激霜风吹墨貂,男儿醉别气飘飘。
五湖载酒期吴客,六代成诗倍楚桥。
水荇渐青含晚意,江云初白向春娇。
前秋亦拟钱塘去,共看龙山八月潮。
司空怜汝汝须知,月下敲门更有谁。
叵耐一双穷相眼,得便宜是落便宜。
平生不识绣衣裳,闲把荆钗亦自伤。镜里只应谙素貌,人间多自信红妆。当年未嫁还忧老,终日求媒即道狂。两意定知无说处,暗垂珠泪湿蚕筐。
春满南宫白日长,夜来新值锦衣郎。朱排六相助神耸,玉衬一厅侵骨凉。砌竹拂袍争草色,庭花飘艳妒兰香。从今不羡乘槎客,曾到三星列宿傍。