黄金羁勒閟天闲,何似春山苜蓿间。
白接罗边馀甕蚁,乌皮几外即尘阛。
龙蛇大泽公真是,虎豹重门孰可攀。
示不忘君还有道,卧听人语趁朝班。
山中春酒缩新茅,仙棹相将汎碧涛。座客尽倾张翰重,主人谁似吕安劳。
金尊檀板花前句,海错江鱼竹下庖。曾是乡贤栖隐地,欲追遗事荐溪毛。
路入南云下,江回隔近村。
水深风浩浩,山远雾昏昏。
仰首羡飞鸟,流年只断魂。
客心兼暮色,感恻复何言。
孽狐鬼啸篁竹,红绡帕首郴江曲。
万牛脔炙瓮行酒,党伍穰穰萃林薮。
牙璋夜半起兵符,云旗驿骑争驰驱。
搜原剔薮歼渠魁,巢颠子覆苕苇枯。
虎臣献凯锡珪组,玉帛金钱充栋宇。
追踪汉相不言功,山河带砺传无穷。
之官未入境,已有爱人心。遣吏回中路,停舟对远林。
岛声淮浪静,雨色稻苗深。暇日公门掩,唯应伴客吟。
涧水松风声不断,白云飞上屋头栖。
山中昨夜孤吟客,只把无眠便作题。
立秋才一日,期会到林泉。已悟征苗意,曾吟喜雨篇。
饥锄山草尽,暍汲井泥坚。闻道邻州牧,忧民夜不眠。
忆昨吾子客上都,我独奔走天南隅。
各年未壮已多累,误投世网身挛拘。
飘零今日偶相值,乃复咫尺不得与子俱。
人生委质金在炉,大冶鼓铸谁号呼。
惟愁踆踆走尘土,旧业已废成荒芜。
惜君高才卓荦与世畸,雄文洒落珠陆离。
雷惊电赫转坤轴,风号浪击飞天池。
珊瑚挺干沧海竭,麒麟超轶不可羁。
经纶有道世莫知,椟中良璧始自奇。
君不见扶藜隘巷蓬荜居,短褐瓮牖桑为枢。
拥门轩盖何所慕,藜羹自饱非癯如。
又不见扬雄寂寞守太玄,弃捐覆瓿真可怜。
折腰小吏昔所耻,田园须赋归来篇。
终当结屋苍崖巅,期子相与临清泉。
投簪解带谢人世,拂尘披蠹亲遗编。
松皴桧老生青烟,雨余风弄鸣哀弦。
低回野兴有真意,浮名鹳雀过吾前。
绳索欢胶漆常连连,从游鹿豕终长年。
身游羿彀偶相逢,安得初终若駏蛩。
道学未容窥阃奥,吏师应许叩邻封。
萧条此意君谁问,落拓微官我更慵。
卢白回旋真戏事,傍观无用气填胸。
御气幸金方,凭高荐羽觞。魏文颁菊蕊,汉武赐萸房。
秋变铜池色,晴添银树光。年年重九庆,日月奉天长。