寒空五老雪,斜月九江云。钟声知何处,苍苍树里闻。
千家楼阁丽朝晖,人到于今说钓矶。
雨后数峰骄欲斗,春来两港活如飞。
高吟多谢沈家令,中酒长怜杜紫微。
更爱严城无锁处,白云摇漾去还归。
晋氏天霸图,潜飞入坚壁。
梦日有余祥,留鞭无旧迹。
虽矜钱凤计,终堕太真策。
不作忠良臣,高城有何益。
北窗酣卧日轮高,梦寐平生五柳陶。
睡起羲皇千古意,挽回却向一秋毫。
多君有奇略,投笔佐元戎。已佩郎官印,兼乘御史骢。
使星随驿骑,归路有秋风。莫道无书札,他年怀袖空。
置酒鸿飞亭,请唱飞鸿歌。鸿飞潇湘远,穷海将奈何。
天山冰雪盛,赤水扬洪波。紫貂与翡翠,毛羽岂其多。
朝为山海媚,日暮伤虞罗。迷方非达节,炫采亦愆和。
所以至人志,万事秋鸿过。冰坚先夕惕,龙亢谨南讹。
岂无寒与暑,中正谅匪佗。江亭水分渚,夏云郁嵯峨。
酒行君尽醉,莫惜朱颜酡。试看冥冥表,宁复顾鸧鹅。
夜卧绳床雷雨动,短檠相照一窗寒。乱离何处堪回首,魂梦犹如未解鞍。
一卷离骚悲屈子,三归弹铗笑冯驩。萧然剩有闲心在,憔悴多惭漂母餐。
寂寞匡居俗念生,梅花笑我负清盟。南柑已到香醪熟,可否前来话别情。
庭闱万里隔重关,省觐宁知惨客颜。冰合马嘶杨柳渡,月明人过桦皮山。
直因温清离乡国,不是周流好辙环。安得回天君有力,金鸡早放老亲还。
南极开初地,西方变吉林。山围祇树密,江到寺门深。
雪白支公马,沙黄长者金。冰崖仙梵响,土室雨花侵。
学礼陪游从,闻香度碧岑。赞公甘放逐,惠远爱招寻。
茶椀忘天目,清谈见道心。金篦如不惜,敢复叹升沈。