一片伤心地,精忠气郁盘。风波诛大将,社稷痛偏安。
华表撑天立,灵旗照水寒。无劳铸奸党,恐使发冲冠。
寒食初分,酸风犹急,敝尽貂裘。宾朋广坐,乐事也难留。
况值频吹画角,人消瘦、懒上秦楼。驼峰底,丝丝鬓雪,尘满吴钩。
远泪不须流。从此去、岁华暖到箜篌。陌头草绿,辇道美人游。
竞劝金壶酒罢,轻帆动、细雨兰舟。谁知是,依然闪塞,不断新愁。
泉南南蒲是南溟,瘴雾熏人不用醒。
想对文书搔首罢,刺桐花下学兰亭。
波撼盂城,气蒸淮楚,千顷汪汪。虚无空阔,彷佛似潇湘。
阵阵凫鹥散乱,任渔艇、短曲无腔。微茫里、昼眠估客,风送牙樯。
岁岁叹沧桑。波臣怒、如今不受堤防。秋风瓠子,何处稻粳香。
斗大孤城国士,可曾见、湖内珠光。金堤上,鸠形鹄面,泪落苍茫。
上日端居,春风缓度,宛似山家。迟迟萼绿,晴昊待繁花。
何处樵青供饮,祇松响、如沸炉茶。高眠罢,门开剥啄,喜揽瑶华。
奚必向人誇。须领取、南阳独寄琅琊。芙蓉墅静,此物是生涯。
那得扁舟相就,共吟尽、初柳明霞。堪遥忆,幽寻处处,溪草新芽。
膏雨如酥,暖风欲醉,锦绽群芳。郊原蹊径,花气暗浮香。
处处红新白嫩,舞丝丝、柳茜微黄。斗春风,枝头蝴蝶,沙上鸳鸯。
景物媚韶光。喜良辰、山融水艳春阳。缓寻芳草,约友载壶觞。
扶醉傍花随柳,更豪吟、风月徜徉。愿东君,还怜我辈,收拾休忙。
孤剑游秦日,长吟托与时。山人唐李泌,酒客晋王尼。
沧海何其横,银章未可期。云山与匹马,一一入新诗。
君不见南薰门,铁炉步,神矛丈八舞长蛇,双练银光如雨注。
又不见铁浮屠,拐子马,斫胫钢刀飞白霜,贯阵背嵬纷解瓦。
义旗所指人不惊,王师到处壶浆迎。两河忠义望风附,襄邓荆湖唾手宁。
朱仙镇上马如虎,百战经营心独苦。赐环竟坏回天功,卷旆归来卧枢府。
钱塘宫殿春风轻,娇儿安宴醉未醒。徒令功臣三十六,舞女歌儿乐太平。
虎头将军面如铁,义胆忠肝向谁说。只将和议两封书,往拭先皇目中血。
将军将军通军术,君命不受未为失。大夫出疆事从权,铁马长驱功可必。
功成解甲面赤墀,拜表谢罪死不迟。惜哉忠义重山岳,智不及此良可悲。
乌乎肆谗言,加毒手,申王心,循王口,蕲王湖上乘驴走。
五国城头帝鬼啼,胡儿相酌平安酒。
澹月华灯春夜。送东风、柳烟梅麝。宝钗宫髻连娇马。似记得、帝乡游冶。
悦亲戚之情话。况溪山、坐中如画。凌波微步人归也。看酒醒、凤鸾谁跨。
淡月华灯春夜。送东风、柳烟梅麝。宝钗宫髻连娇马。似记得、帝乡游冶。