厥初由阀阅,吾志在林泉。
为舜不无地,睎颜尽有天。
鱼虫犹可佛,鸡犬皆登仙。
顾我非六六,荷天良拳拳。
幼时气宇壮,长日文彩鲜。
琴剑微暖席,江湖动经年。
异乎三子撰,契彼五家禅。
既已出洙泗,从而师偓佺。
肩依洪崖右,道在灵运前。
所得既天秘,与交又国贤。
可图大药资,以办买山钱。
东访鼎湖浪,西寻苍梧烟。
一寸百炼刚,半生双行缠。
簪绅非无欲,鱼鸟从所便。
逸兴五湖阔,虚名四海传。
饱餐青精饭,细读黄石编。
顷自七闽出,放焉迷市廛。
红尘刺人眼,名利交相煎。
富贵已尝鼎,云霄当著鞭。
蹉跎度青春,迟暮即华颠。
且有安期枣,与夫泰华莲。
高陵易为谷,沧海俄成田。
光景亦倏忽,物华随变迁。
仰天时一笑,顾影长自怜。
紫府何冥邈,青鸾何沉绵。
蓬莱云渺渺,小有月娟娟。
策足青霞路,收功牙芽铅。
上以游太虚,下以穷九渊。
辇毂气所王,湖山乐无边。
飘然复何往,此去如蜕蝉。
绡帏高廓,华燄辉荧。眷连嘉友,据于中庭。兴仰天文,炳月回星。
流睇神简,抗衷仙灵。盌操芳实,壶挹兰醽。忘情宿鸟,观理飞萤。
纳气扬歌,笙箫閒声。丽襟绚带,疏发纡缨。矩从心欲,雅繇志成。
乐以境通,大善无名。
离离墙下桑,枝弱根何强。春风鼓萌檗,列树争辉光。
恒惧时雨歇,蕴隆嘉谷伤。秋水喜河伯,如何犹望洋。
少小不好学,大耋嗟面墙。
生世七十年,回看如一日。中间事万变,或喜或忧戚。
得失与升沉,其事固非一。杳然如梦中,无复留彷佛。
前者既已尔,后来亦当必。所贵寸心虚,翛然不留物。
俯仰天地间,无愧亦无慄。
可怪人心常不足,岂知稳处是安宁。连日江行虽是缓,却无狂吹阻扬舲。
青山绿水从人爱,野鹤孤云与我同。所适不须论丑好,相逢漫尔说英雄。
乐游花木萧萧雨,梓泽亭台澹澹风。兴废故无今昔异,几回搔首月明中。
二月江亭野色明,杨花飞散雪盈盈。盐烟半入海气白,风雨忽来溪树鸣。
离思厌听孤燕语,客情无奈乱山青。明朝又上长安道,却望咸阳旧帝京。
四月八日风雨歇,放翁宅前湖水高。典衣沽酒亦足醉,骑马看花徒尔劳。
海国尚闻歌蔓草,山陵谁与荐樱桃?元龙本是无能者,后世谩称湖海豪。
桑田沧海事沈沈,慨慷谁能论今古?刖足卞和因献玉,然脐董卓岂无金?虽求知己终难合,差立功名错用心。
老子胸中颇明白,只怜华发不胜簪。
盥面知新瘦,看书觉近昏。
风霜不相贷,老意与谁论。