鼓声震荡冯夷宫,帆腹吞饱江天风。长年望云坐长啸,稳驾万斛凌虚空。
主人扬州卖盐叟,重楼丹青照窗牖。斗帐香凝画阁深,红日满江犹病酒。
钱塘女儿静且姝,臂金盈尺衣六铢。凭阑饭饱观戏鱼,清波照影红芙蕖。
江城到处时弥楫,遍买甘鲜穷所悦。千里携家任去留,一生为客无离别。
敦农抑商昧远计,遂使素封轻得意。握筹狡狯俯承命,危坐咄嗟收厚利。
田庐彫敝君知否,终岁勤劳莫糊口。夏税未了秋税来,三十六策惟有走。
纵有灵符共采丝,心情不似旧家时。
榴花照眼能牵恨,强切菖蒲泛酒卮。
艾叶斜枝短,菖蒲瘦节长。绿云依鬓乱,红雪落杯香。
风物江淮似,功名岁月忙。泽间人吊屈,应有泪浪浪。
异代多同俗,千秋饷楚魂。人才终可惜,祀事故常存。
赤卤丰禾黍,闲民长子孙。怜渠身世拙,满眼暮云屯。
当轩方鉴碧溶溶,无事道人居此中。弟子来参洗钵话,朋游旧识钓鱼翁。
一奁深渌桃花雨,数尺寒漪竹叶风。个处好怀谁共委,俯青飞鸟过晴空。
小暑夏弦应,徽音商管初。愿赍长命缕,来续大恩馀。
三殿褰珠箔,群官上玉除。助阳尝麦彘,顺节进龟鱼。
甘露垂天酒,芝花捧御书。合丹同蝘蜓,灰骨共蟾蜍。
今日伤蛇意,衔珠遂阙如。
高林深竹气冥冥,野色波光更满停草阁雨晴鸣翡翠,花畦
风暖入蜻蜓。
书成已与山公绝,赋就惟教阿买听。
犹未忘情是杯酒,尚烦邻里致盆瓶。
处处溪边鼓杂钲,木龙吹浪夺龙精。汨罗有策追诗债,屈子无心作怨声。
汉武瓶砂还捕蝎,淮南拌豆欲驱蝇。剪蒲骨肉频斟酒,江上寒峰为送青。
袅袅薰风霭建章,衮龙高倚凤楼墙。旌旂披拂霏霞烂,鸳鹭联翩剑佩光。
角黍宴排天正午,琼浆杯满席生香。一声天语千官坐,响彻云霄瑞鸟翔。
卯饮缘佳节,昌阳荐一卮。儿咨射团事,妻诵赐衣诗。
懒检三闾传,争缠五綵丝。平生几端午,随分作儿嬉。