燕翼初干绿满池,桑阴收尽麦黄时。
一年春事又成梦,几日愁怀欲废诗。
不知前后表何因,袁盎名僧芹尚神。翻恨佛门开忏悔,到来京洛有谗臣。
豹隐终南夺,龙韬蓟北专。建牙三辅色,吹角七陵烟。
星斗青萍外,关河紫气前。双雕下鸣镝,万马听挥鞭。
辟易胭支岭,峥嵘苜蓿天。高楼明月啸,横槊大风篇。
白发筹边早,黄金募士偏。还应报烽火,不复近甘泉。
造化无情不择物,春色亦到深山中。
山桃溪杏少意思,自趁时节开春风。
看花游女不知丑,古妆野态争花红。
人生行乐在勉强,有酒莫负琉璃锺。
主人勿笑花与女,嗟尔自是花前翁。
苜蓿空斋坐典坟,居然野鹤在鸡群。前身宋玉偏能赋,早岁陈思善属文。
绝顶匡庐扪坠雪,深秋滕阁卧飞云。何须更作如椽梦,粲烂朱华邺水濆。
春归何处?寂寞无行路。
若有人知春去处,
唤取归来同住。
春无踪迹谁知?
除非问取黄鹂。
百啭无人能解,
因风飞过蔷薇。
小合回残梦,开帘转晓晖。
霞寒风不定,花落鸟惊飞。
病渴偏思柘,朝寒怯减衣。
沈钱将谢雪,持底送春归。
闲曳枯筇自在行,曲廊小阁赏新晴。
幽禽叶底吟风久,残雨枝间照日明。
茶映盏毫新乳上,琴横荐石细泉鸣。
亦知老健终难恃,且复萧然得此生。
竹里柴门冬日辉,水边烟雾晚霏微。背霜石壁丹枫盛,待雪沙田青麦稀。
自爱群凫将子去,却疑双鹳见人飞。西郊风物晴还好,谁共看云兴不违。
历头恰恰三月小,销减欲去未行春。祖帐不知春去处,清苕拍拍柳晶晶。