薄伽梵相含空虚,化人分段同璠璵。
尔来示灭二千岁,真骨万里传中区。
钱塘有尼号法照,得自禁掖藏金铺。
欲因此胜高构阁,假设象似开群愚。
偶从好事至霅上,持出瞻玩相欢娱。
灵牙宝色玉不如,上有无数光明珠。
庄严一一出御帑,蜿蜒绣袋荣砗磲。
是时宾客尽上士,回向已登十地初。
殷勤称赞出软语。坐人顾眄惊俗污。
因悲人生信如梦,浪逐声劫霜鬓须。
一源清净谁复无,枉入诸趋更崎岖。
愿因今日诣真际,古松白日常萧疏。
乃知金仙妙难测,余润普及沾凡枯。
况复老尺亦才辩,朱甍碧凡非难图。
行看迢嶢倚青嶂,翁妪颂说倾三吴。
昔闻关山险,今作关山行。登危复盘曲,十步始一平。
秋潦混泥途,崖石乱纵横。仄径俯颓坡,仆马度凌兢。
薄暮至绝巅,天地划开明。飘风吹暝色,凛然寒气凝。
慨念兹川岳,设险辅秦京。时危资窃据,历代纷战争。
昌时久混一,六合且休兵。凭高一舒啸,缅怀千载情。
西郊莽迢递,川树凝烟景。
雨过落红蕖,斜阳半江冷。
蝉鸣山欲暗,雁去天逾永。
孤客对萧条,应知镜中影。
水树围庵绿几层,阴中敲户昼登登。
十年重到犹为客,半日才闲且访僧。
旧履尘生趺后席,乱幡风纮供余灯。
高斋对作忘言坐,此事堪怜汝亦能。
漷南有农者,家仅一两车。王师征淮蔡,官遣给军储。
翁无应门儿,一身老当夫。劳劳千里役,泥雨半道途。
到军遭焚烹,翁脱走故闾。车牛力既尽,户籍名不除。
府帖星火下,尔乘仍往输。破产不重置,笞箠无完肤。
翁复徒手归,涕洟满敝襦。问家墙屋在,榆柳馀残株。
野雉雊梁间,狐狸穴阶隅。老妻出佣食,四顾筐箧无。
有司更著役,我实骨髓枯。仰天哭欲死,醉吏方歌呼。
劝君此别任匆匆,吴越相望不异风。西蜀子云玄未就,经年饱食醋和葱。
求则不得,不求或与。老眼空阔,清风万古。
君不见鞲(gōu)上鹰,一饱即飞掣(chè)!
焉能作堂上燕,衔泥附炎热。
野人旷荡无靦(miǎn)颜,岂可久在王侯间。
未试囊(náng)中餐玉法,明朝且入蓝田山。
先生,你不见那放鹰人臂套上的鹰,一旦吃饱后就迅速飞去。
怎么能作那厅堂上的燕子,只知衔泥为自己筑巢去依附时贵的权势之家。
我这个人生性心胸开阔不受约束,缺少一副厚脸皮,怎么可以久处在王侯权贵之中呢?
我没有尝试过从盛物的袋子里取出美玉而服食之的方法,明天暂且进入蓝田山去试一试吧。
鞲:放鹰人所著的臂衣。飞掣:犹飞去。
燕:比喻小人。
靦颜:犹厚颜。
蓝田:山名,在长安东南三十里,出玉。
道是南风竟北风,敢将蹭蹬怨天公。
男儿要展回天策,都在千盘百折中。
银山碛(qì)口风似箭,铁门关西月如练。
双双愁泪沾马毛,飒(sà)飒胡沙迸(bèng)人面。
丈夫三十未富贵,安能终日守笔砚。
银山碛口狂风好似利箭,铁门关西明月有如白练。
双双愁泪沾湿战马皮毛,飒飒风沙扑打行人脸面。
男儿三十未能建功立业,怎能终日死守笔墨纸砚!
银山碛西馆:银山碛又称银山,在今新疆吐鲁番西南,其西有吕光馆。碛,沙地。银山碛口:地名,在焉耆西三百里。铁门关:在焉耆以西五十里。练:白色的熟绢。
飒飒:象声词,风声。胡沙:胡地的风沙。迸:扑打。
守笔砚:里指与武功相对的文墨之事。