漱齿华池万虑空,赏心遥夜七寮同。山香如海花齐发,天净无尘月正中。
虚壁亭亭深入露,凉镫燄燄不生风。年来渐省箪瓢事,绛帐笙歌笑马融。
白云在天不作雨,石罅出泉如五乳。
追寻能自远师来,题咏初因白公语。
山中知味有高禅,采得新芽社雨前。
欲试点茶三昧手,上山亲汲云间泉。
物品由来贵同性,骨清肉腻味方永。
客来如解吃茶去,何但令人尘梦醒。
玉垒高无极。铜梁不可攀。双流逆巇道。九坂涩阳关。
邓侯策马度。王生敛辔还。敛辔惧身尤。叱驭奉王猷。
若吝千金重。谁为万里侯。戏马吞珠界。扬舲濯锦流。
沈犀厌怪水。握镜表灵丘。禺山金碧有光辉。迁亭车马尚轻肥。
弥想王褒拥节反。更忆相如乘传归。君平子云阒不嗣。江汉英灵信已衰。
兴化年来彻骨贫,口生白醭面生尘。
不知那个无思算,来饱无心闲道人。
浑沌无本象,表里同一照。古今若须臾,群真资众妙。
五阴绝纤翳,幽阳播灵耀。王乔并羡门,吾与尔同调。
闲卧东窗云,遂得天然趣。
枕上桃花源,花开不知数。
啼鸟自无心,何事客惊寤。
翩翩峰畔霞,亹亹溪前树。
俄顷梦还成,去尽春山路。
牡丹半坼初经雨,雕槛翠幕朝阳。娇困倚东风,羞谢了群芳。洗烟凝露向清晓,步瑶台、月底霓裳。轻笑淡拂宫黄。浅拟飞燕新妆。
杨柳啼鸦昼永,正秋千庭馆,风絮池塘。三十六宫,簪艳粉浓香。慈宁玉殿庆清赏,占东君、谁比花王。良夜万烛荧煌。影里留住年光。
百年泛飘忽,万事系衰荣。高鸿脱矰缴,达士去簪缨。
始从天目游,复作罗浮行。云卧石林密,月窥花洞明。
全形在气和,习默凭境清。夙秘绛囊诀,屡投金简名。
钟管促离觞,烟霞随去程。何当真府内,重得款平生。
万动无劳撼古今,青天到老亦难任。閒条閒絮犹何物,系得男儿几许心。
梅花夜开香满溪,溪上月出风凄凄。开门出溪看花去,落花流水无东西。
流水东流不复返,落花满地贱如泥。老夫愁花愁不得,况乃双双啼水鸡。
君不见颜渊盗蹠贤与愚,夭寿颠倒不可期。枝间月落且归去,明日看花还杖藜。