楚中春巳动,江馆夜还风。才埒凌云客,情兼失马翁。
化工聊戏剧,吾道此开通。会展天池翼,相看鬓未蓬。
弹琴罢离声,置酒喜合并。奉君蓝田之玉卮,凉州蒲萄新酿成。
君醉不肯饮,月华为谁明?罗襦起舞锦茵动,花落帘前惊乳凤。
五更上马云满天,马蹄却厌鸣珂重。不向章台学斗鸡,为通名姓入金闺。
铜壶滴滴宫漏晚,鸳鸯飞来池水满。
青青河畔草,江上春来早。春来不见人,思君千里道。
千里君当还,夙昔奉容颜。青楼独居妾,含情山上山。
白雁归塞北,一行千万忆。团团月出云,却使妾见君。
金蝉饰绿云,细靨蕊黄新。
南浦解清佩,西谿采白苹。
密竹映深花,湖山日欲曛。
春肠知已断,脉脉两难亲。
湘江江上楼,有妇弹箜篌。试弦一再弹,迟迟声且柔。
情繁指转急,曲长心难收。一曲未及终,泪下如迸流。
忆昔始学时,昼夜为淹留。拟将知音托,百年叙绸缪。
谁谓知音者,如何事远游。朱颜能几度,青阳倏五周。
遗谱不复理,疏弦已终投。所思在天涯,望望江上舟。
东风昨夜至,春光满汀洲。强整昔时欢,徒增今日愁。
愿因东风翔,吹落古交州。夫婿马上回,闻之应白头。
玉楼风迕杏花衫,娇怯(qiè)春寒赚。酒病十朝九朝嵌(qiàn)。瘦岩岩,愁浓难补眉儿淡。香消翠减,雨昏烟暗,芳草遍江南。
玉楼上春风拂动杏花衣衫,娇柔瘦弱的身体担心因迷恋春色而受风寒。借酒消愁十天有九天喝得烂醉不堪。单薄消瘦。深深愁怨难排遣,懒得梳妆打扮,眉影变淡,粉香全消,首饰全减。眼前是愁雨纷落天地昏暗,在芳草铺遍江南的心上人什么时候能回来?
玉楼:华贵的楼阁。迕:风吹动。春寒赚:为春寒所侵袭。酒病:饮酒过多而病。嵌:深陷。岩岩:消瘦的样子。眉儿淡:指懒梳妆,没有画眉。
欲寿莫夸尧丙子,欲贵莫疑雌甲宸。
学取燕山人姓窦,自然五桂一灵椿。
涕泪已消残腊尽,入春所得是惊心。天倾已压将非梦,雅废夷侵不自今。
安息葡萄柯叶悴,夜郎蒟酱信音沈。好风不度关山路,奈此中原万里阴。
野阔风吹袖,茫茫平楚间。秋随人意冷,云共客心閒。
鸟坠将残夜,烟生欲暮山。怪他乌桕树,著意染衰颜。